Στο άρθρο αυτό γίνεται μια σύντομη επισκόπηση της γλωσσικής ιστορίας της Βαλκανικής με σημαντικότερους σταθμούς: α) τη γλωσσική κατάσταση στην αρχαιότητα με σπουδαιότερες γλώσσες την ελληνική, την ιλλυρική και τη θρακική, β) τον ερχομό της λατινικής και τη συμβολή της στη δημιουργία νέων γλωσσών, των νεολατινικών γλωσσών της Βαλκανικής, γ) την κάθοδο των Σλάβων και τη δημιουργία των σλαβικών γλωσσών της Βαλκανικής, και δ) την έλευση της τουρκικής γλώσσας με την οθωμανική κατάκτηση.
Οι κυριότερες γλώσσες που διαμορφώνουν τον σημερινό γλωσσικό χάρτη της Βαλκανικής είναι: οι νεολατινικές (δακορουμανική, κουτσοβλαχική, μογλενίτικη και ιστρορουμανική), οι σλαβικές (σερβοκροατική, βουλγαρική, πομακική, γλώσσα της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας), η τουρκική, και οι «ανάδελφες» γλώσσες της βαλκανικής, η αλβανική και η νεοελληνική.