Κασκαμανίδης, Γ. & Ντίνας, Κ. 2004. Γλωσσική «ανακύκλωση»; Η παιδαγωγική και διδακτική αξιοποίηση των νεοελληνικών διαλέκτων. Η περίπτωση της ποντιακής. Γλώσσα 58, σσ. 7-25

Η ετερότητα, αναμφισβήτητη πραγματικότητα που χαρακτηρίζει όλες τις ανθρώπινες κοινωνίες, αμφισβητήθηκε μετά τη Γαλλική Επανάσταση και επιχειρήθηκε να αμβλυνθεί με τη δημιουργία ομογενοποιημένων εθνικών κρατών (ένα έθνος, ένα κράτος, μια γλώσσα, ένας πολιτισμός κ.λπ.). Στις συνθήκες, όμως, που διαμορφώνονται τις τελευταίες δεκαετίες προωθείται μια νέα υπερεθνική πραγματικότητα με ένα νέο «ήθος επικοινωνίας» όπου η πολυμορφία αντιπροσωπεύει και πάλι μια πρόκληση. Διατηρείται και ενθαρρύνεται η ετερότητα και η πολυμορφία –συμπεριλαμβανομένης και της γλωσσικής– και τονίζεται το δικαίωμα στη διαφορά. Τελευταία μάλιστα αναπτύσσεται ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις «απειλούμενες», «λιγότερο διαδεδομένες», «λιγότερο ομιλούμενες», «ασθενείς», «κυριαρχούμενες», «μειονοτικές», «αυτόχθονες» γλώσσες, «γλώσσες κληρονομιάς», κ.λπ. Λαμβάνοντας υπόψη μας όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω πιστεύουμε ότι τα προγράμματα σπουδών γλωσσικής διδασκαλίας δεν πρέπει να στοχεύουν πλέον απλώς και μόνο σε γλωσσικούς στόχους, αλλά είναι ανάγκη, ενσωματώνοντας τη μελέτη και διδακτική αξιοποίηση και γλωσσικών τοπικών διαφοροποιήσεων, σε εθνικό πια επίπεδο (π.χ. των διαλέκτων ή ιδιωμάτων), να καλύψουν ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόντων των μαθητών και να ανταποκρίνονται στις σημερινές αλλά κυρίως στις υπό διαμόρφωση συνθήκες. Ως παράδειγμα τέτοιας διαλέκτου στην παρούσα εργασία επιλέγεται η ποντιακή.

Γλωσσική «ανακύκλωση»;