TOPIC: Greek Language: The Oldest Spoken Language in Europe
Πρόσφατα άρθρα: Αναζητήσεις
Τοπικά γλωσσικά ιδιώματα και ταυτότητα: από την Τοπικότητα στον Ψηφιακό Πολιτισμό
Γιώργη Ν. Μουρτζίλα, «Από τα Καλύβια του Ιστόκ στο Σκυλίτσι»
Κοζάνη: η γένεση και η ανάπτυξη μιας Μακεδονικής Μητρόπολης
Συνεντεύξεις κ.λπ. στην Πεμπτουσία
FLASHTV Κοζάνης, εκπομπή ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ
Παρεμβάσεις μου σχετικά με ερωτήματα για τα βαλκανικά γλωσσικά θέματα
Ντίνας, Κ. 2015. Η αξιοποίηση της διαλεκτικής ποικιλίας στο πλαίσιο της παιδαγωγικής του κριτικού γραμματισμού. Η εμπειρία μιας διδακτικής απόπειρας. Στο: Τζακώστα (επιμ.) Η διδασκαλία των νεοελληνικών γλωσσικών ποικιλιών και διαλέκτων στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση: Θεωρητικές προσεγγίσεις και διδακτικές εφαρμογές. Αθήνα: Εκδόσεις Gutenberg, σσ. 167-186
H ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ –αδιαμφισβήτητη για κάθε γλώσσα– με τις πολλές της διαστάσεις απασχόλησε και απασχολεί γλωσσολόγους και παιδαγωγούς. Μία από τις πιο παλιές και γνωστές της εκφάνσεις είναι η γεωγραφική, γνωστή και ως οριζόντια διαλεκτική ποικιλία. Οι διάλεκτοι, την αξία και τη σημασία των οποίων για την ολοκληρωμένη μελέτη κάθε γλώσσας οι ειδικοί επιστήμονες εξαίρουν με ιδιαίτερη έμφαση, δεν αντιμετωπίσθηκαν πάντα και παντού με την ίδια προσοχή και ευαισθησία. Οι λόγοι είναι πολλοί και έχουν να κάνουν συνήθως με τη στάση που οι κοινωνίες, κάτω από τις κατά καιρούς συγκυρίες και τις γενικότερες ιδεολογικές και πολιτικές τους επιλογές, διαμόρφωναν προς την ετερότητα, υπό τις διάφορες εκδοχές της.
Τη σημερινή εποχή, παρόλη τη διαφαινόμενη ομογενοποίηση που επιχειρείται υπό την επίδραση της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας και της επικράτησης του διαδικτύου, οι διάλεκτοι και η γλωσσική ποικιλία γενικά αντιμετωπίζονται με ιδιαίτερα θετικό πνεύμα ως φορείς πολιτιστικών και γλωσσικών αξιών. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται σε γλωσσοδιδακτικό επίπεδο η Παιδαγωγική του Κριτικού Γραμματισμού με τις διάφορες εκδοχές της (πρβλ. την Παιδαγωγική του Γραμματισμού Βάσει των Κειμενικών Ειδών της Σχολής του Σίδνεϊ και την Παιδαγωγική των Πολυγραμματισμών), τοποθετούμενη απολύτως θετικά έναντι της γλωσσικής / διαλεκτικής ποικιλότητας και ενσωματώνοντάς την δημιουργικά στα προγράμματα γλωσσικής διδασκαλίας.
Στο πλαίσιο αυτό, παρουσιάζονται εδώ οι εμπειρίες από μία διδακτική απόπειρα αξιοποίησης της γεωγραφικής γλωσσικής ποικιλίας στο γυμνάσιο.
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: γλωσσική ποικιλότητα, διδακτική της γλωσσικής ποικιλίας, Παιδαγωγική του Κριτικού Γραμματισμού.
Ντίνας, Κ. & Κονσούλη, Ε. 2015. Μελέτες περίπτωσης από την η-κοινότητα της Α/βάθμιας. Στο: Κουτσογιάννης, Δ. & Μάτος, Α. (επιμ.) Διαδικτυακές κοινότητες εκπαιδευτικών για τα γλωσσικά μαθήματα: σχεδιασμός και εμπειρία. Θεσσαλονίκη: Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, σσ. 255-277
Το παρόν βιβλίο παρουσιάζει την επιστημονική υπόσταση και την εμπειρία από την τριετή λειτουργία της διαδικτυακής κοινότητας Διάλογος, η οποία λειτούργησε υπό την αιγίδα του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας (ΚΕΓ) από τον Μάρτιο του 2012 μέχρι τον Ιούνιο του 2015. Η ευρύτερη αυτή κοινότητα αποτελούνταν από τέσσερις επιμέρους κοινότητες, οι οποίες εστίαζαν στη διδασκαλία των γλωσσικών μαθημάτων στην Α/βάθμια και Β/βάθμια εκπαίδευση. Οι κοινότητες αυτές ήταν: μία της Α/βάθμιας εκπαίδευσης με εστίαση στη διδασκαλία της νέας ελληνικής (ν.ε.) γλώσσας και λογοτεχνίας και τρεις της Β/βάθμιας εκπαίδευσης με εστίαση στη διδασκαλία της ν.ε. γλώσσας, της ν.ε. λογοτεχνίας και της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και γραμματείας. Παράλληλα, όλοι οι εκπαιδευτικοί στο σύνολό τους αποτελούσαν μια ενιαία κοινότητα. Το έργο συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και από εθνικούς πόρους στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση». Βασικός στόχος του συγκεκριμένου έργου (Τίτλος Πράξης: «Δημιουργία πρωτότυπης μεθοδολογίας εκπαιδευτικών σεναρί- ων βασισμένων σε ΤΠΕ και δημιουργία εκπαιδευτικών σεναρίων για τα μαθήματα της ελληνικής γλώσσας στην Α/βάθμια και Β/βάθμια εκπαίδευση») ήταν να αναπτύξει διδακτικούς πόρους (σενάρια) για την παιδαγωγική αξιοποίηση όλων των διδακτικών αντικειμένων, επομένως και των γλωσσικών μαθημάτων, όπου και εστίασε ο Διάλογος.
Chatzisavidis S., Dinas K., Filippidou S., Flegas K., Griva E., Kaifa I., Panteli P., Semoglou C., Vardakas N. 2015. Ταξίδι στην ελληνική γλώσσα. Τάξη Ε’. Balanced Literacy Program: Modern Greek Paideia. Τορόντο: Ελληνική Κοινότητα, σσ. 304
Η Σύγχρονη Ελληνο-Παιδεία (Modern Greek Paideia) αποτελεί μια προσπάθεια κατασκευής ενός ολοκληρωμένου προγράμματος διδασκαλίας και εκμάθησης της ελληνικής ως δεύτερης/ξένης γλώσσας, το οποίο προσεγγίζει συνδυαστικά τη διδασκαλία της γλώσσας και στοιχείων του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής ιστορίας. Στηρίζεται στο μοντέλο με «εστίαση στη γλωσσική επάρκεια» (proficiency-based model) και στοχεύει στην ικανοποίηση διαφοροποιημένων μαθησιακών αναγκών και ενδιαφερόντων των μαθητών, ώστε να μπορεί να ικανοποιεί σχολικές μονάδες με διαφορετικούς εκπαιδευτικούς/μαθησιακούς στόχους.
Βασικά χαρακτηριστικά του βιβλίου:
1. Ανάπτυξη των δεξιοτήτων κατανόησης και παραγωγής προφορικού και γραπτού λόγου σε ποικίλες περιστάσεις και πλαίσια επικοινωνίας
2. Αξιοποίηση και δημιουργία ποικιλίας κειμενικών ειδών που παράγονται σε διάφορα περιβάλλοντα επικοινωνίας
3. Διαδικασία διαμεσολάβησης γλωσσών (Γ1-Γ2)
4. Ενσωμάτωση στοιχείων του ελληνικού πολιτισμού και της Γεωγραφίας της Ελλάδας
5. Ενίσχυση της δημιουργικότητας των μαθητών (Δημιουργικό Παιχνίδι)
6. Εμπλοκή των μαθητών σε δραστηριότητες επικοινωνίας, αλληλόδρασης και επίλυσης προβλήματος (προώθηση της συνεργατικής μάθησης).
Το υλικό του βιβλίου οργανώνεται σε 5 θεματικές ενότητες: 1. ΜΟΥΣΕΙΑ, 2. ΦΑΓΗΤΑ, 3. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ, 4. ΜΜΕ, 5. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. Η κάθε μία από αυτές συμπεριλαμβάνει 5 μαθήματα και ένα επαναληπτικό. Το βιβλίο συμπληρώνεται με τέσσερα επετειακά. μαθήματα.
Ντίνας, Κ. & Αντωνοπούλου, Σ. 2015. Η-συντονισμός στη διαδικτυακή κοινότητα της Α/βάθμιας. Στο: Κουτσογιάννης, Δ. & Μάτος, Α. (επιμ.) Διαδικτυακές κοινότητες εκπαιδευτικών για τα γλωσσικά μαθήματα: σχεδιασμός και εμπειρία. Θεσσαλονίκη: Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, σσ. 136-142
Το παρόν βιβλίο παρουσιάζει την επιστημονική υπόσταση και την εμπειρία από την τριετή λειτουργία της διαδικτυακής κοινότητας Διάλογος, η οποία λειτούργησε υπό την αιγίδα του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας (ΚΕΓ) από τον Μάρτιο του 2012 μέχρι τον Ιούνιο του 2015. Η ευρύτερη αυτή κοινότητα αποτελούνταν από τέσσερις επιμέρους κοινότητες, οι οποίες εστίαζαν στη διδασκαλία των γλωσσικών μαθημάτων στην Α/βάθμια και Β/βάθμια εκπαίδευση. Οι κοινότητες αυτές ήταν: μία της Α/βάθμιας εκπαίδευσης με εστίαση στη διδασκαλία της νέας ελληνικής (ν.ε.) γλώσσας και λογοτεχνίας και τρεις της Β/βάθμιας εκπαίδευσης με εστίαση στη διδασκαλία της ν.ε. γλώσσας, της ν.ε. λογοτεχνίας και της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και γραμματείας. Παράλληλα, όλοι οι εκπαιδευτικοί στο σύνολό τους αποτελούσαν μια ενιαία κοινότητα. Το έργο συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και από εθνικούς πόρους στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση». Βασικός στόχος του συγκεκριμένου έργου (Τίτλος Πράξης: «Δημιουργία πρωτότυπης μεθοδολογίας εκπαιδευτικών σεναρίων βασισμένων σε ΤΠΕ και δημιουργία εκπαιδευτικών σεναρίων για τα μαθήματα της ελληνικής γλώσσας στην Α/βάθμια και Β/βάθμια εκπαίδευση») ήταν να αναπτύξει διδακτικούς πόρους (σενάρια) για την παιδαγωγική αξιοποίηση όλων των διδακτικών αντικειμένων, επομένως και των γλωσσικών μαθημάτων, όπου και εστίασε ο Διάλογος.
Chatzisavidis S., Dinas K., Filippidou S., Flegas K., Griva E., Kaifa I., Panteli P., Semoglou C., Vardakas N. 2015. Ταξίδι στην ελληνική γλώσσα. Τάξη Γ’. Balanced Literacy Program: Modern Greek Paideia. Τορόντο: Ελληνική Κοινότητα, σσ. 308
Η Σύγχρονη Ελληνο-Παιδεία (Modern Greek Paideia) αποτελεί μια προσπάθεια κατασκευής ενός ολοκληρωμένου προγράμματος διδασκαλίας και εκμάθησης της ελληνικής ως δεύτερης/ξένης γλώσσας, το οποίο προσεγγίζει συνδυαστικά τη διδασκαλία της γλώσσας και στοιχείων του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής ιστορίας. Στηρίζεται στο μοντέλο με «εστίαση στη γλωσσική επάρκεια» (proficiency-based model) και στοχεύει στην ικανοποίηση διαφοροποιημένων μαθησιακών αναγκών και ενδιαφερόντων των μαθητών, ώστε να μπορεί να ικανοποιεί σχολικές μονάδες με διαφορετικούς εκπαιδευτικούς/μαθησιακούς στόχους.
Βασικά χαρακτηριστικά του βιβλίου:
1. Ανάπτυξη των δεξιοτήτων κατανόησης και παραγωγής προφορικού και γραπτού λόγου σε ποικίλες περιστάσεις και πλαίσια επικοινωνίας
2. Αξιοποίηση και δημιουργία ποικιλίας κειμενικών ειδών που παράγονται σε διάφορα περιβάλλοντα επικοινωνίας
3. Διαδικασία διαμεσολάβησης γλωσσών (Γ1-Γ2)
4. Ενσωμάτωση στοιχείων του ελληνικού πολιτισμού και της Γεωγραφίας της Ελλάδας
5. Ενίσχυση της δημιουργικότητας των μαθητών (Δημιουργικό Παιχνίδι)
6. Εμπλοκή των μαθητών σε δραστηριότητες επικοινωνίας, αλληλόδρασης και επίλυσης προβλήματος (προώθηση της συνεργατικής μάθησης).
Το υλικό του βιβλίου οργανώνεται σε 5 θεματικές ενότητες: 1. ΣΧΟΛΕΙΟ, 2. ΦΙΛΙΑ , 3. ΓΕΙΤΟΝΙΑ, 4. ΕΚΚΛΗΣΙΑ , 5. ΖΩΑ. Η κάθε μία από αυτές συμπεριλαμβάνει 5 μαθήματα και ένα επαναληπτικό. Το βιβλίο συμπληρώνεται με τέσσερα επετειακά. μαθήματα.
Ντίνας, Κ. & Σωτηρίου, Ε. 2015 Διδακτική αξιοποίηση του θεσσαλικού ιδιώματος. Στο: Ανδρουλάκης, Γ. Οι γεωγραφικές και κοινωνικές ποικιλίες της Νέας Ελληνικής Γλώσσας και η παρουσία τους στην εκπαίδευση. Πρακτικά Συνεδρίου (4α Τζαρτζάνεια, Δεκέμβριος 2012). Εργαστήριο Μελέτης, Διδασκαλίας και Διάδοσης της Ελληνικής Γλώσσας. Βόλος 2015, σσ. 123-131
Η αναγνώριση της σημασίας της γλωσσικής ποικιλότητας είναι θεμελιώδης για την εκπαιδευτική διαδικασία, αφού εξυπηρετεί παιδαγωγικούς, κοινωνικούς και γλωσσικούς στόχους, τάση που αποτυπώνεται και στο Νέο Πρόγραμμα Γλωσσικής Διδασκαλίας για την Α’ Λυκείου, όπου ανάμεσα στους άλλους στόχους περιλαμβάνονται και γνωστικοί, αξιακοί και γλωσσικοί στόχοι που αφορούν τη διδασκαλία της γλωσσικής πολυμορφίας. Με την παρούσα εργασία προτείνεται ένα σχέδιο διδασκαλίας κατάλληλο να επιτύχει τους στόχους που θέτει το νέο αυτό Πρόγραμμα Σπουδών. Το σχέδιο έχει τη μορφή ερευνητικής εργασίας (project). Προτείνεται να διδαχθεί είτε ως μέρος της διδασκαλίας του Γλωσσικού μαθήματος στην Α’ Λυκείου, ενταγμένο στην ενότητα «Γλώσσα, γλωσσική ποικιλότητα και γλωσσική αλλαγή», είτε ως ανεξάρτητη ερευνητική εργασία στο αντίστοιχο μάθημα. Η έρευνα και καταγραφή του θεσσαλικού ιδιώματος, η κατανόηση της αξίας των ιδιωμάτων και του μηχανισμού διαφοροποίησης και αξιολόγησης των γλωσσικών ποικιλιών, η αυτενέργεια και η συνεργασία των μαθητών, η δημιουργικότητα και η διάδοση των αποτελεσμάτων της εργασίας τους είναι οι στόχοι που επιδιώκεται να επιτύχουν οι μαθητές.
Λέξεις – κλειδιά: διδασκαλία, διδακτικό σχέδιο, γλωσσική ποικιλία, θεσσαλικό ιδίωμα, θεσσαλική διάλεκτος
Dinas, K. 2015. Greek Language: The Oldest Spoken Language in Europe. Keynote speaker στο Tsitsanoudis-Mallidis, N. Greek language in children’s society. New York: Untested Ideas Research Center, σσ. 7-20
Highlights of this keynote speech:
• the historical development of the Greek language from its appearance to the present day
• the spread and dissemination during the long historical route
• the many interactions of her in contact with many other languages, and
• the communicative dimension from antiquity to the present day
Chatzisavidis S., Dinas K., Filippidou S., Flegas K., Griva E., Kaifa I., Panteli P., Semoglou C., Vardakas N. 2015. Ταξίδι στην ελληνική γλώσσα. Τάξη Α’. Balanced Literacy Program: Modern Greek Paideia. Τορόντο: Ελληνική Κοινότητα, σσ. 312
Η Σύγχρονη Ελληνο-Παιδεία (Modern Greek Paideia) αποτελεί μια προσπάθεια κατασκευής ενός ολοκληρωμένου προγράμματος διδασκαλίας και εκμάθησης της ελληνικής ως δεύτερης/ξένης γλώσσας, το οποίο προσεγγίζει συνδυαστικά τη διδασκαλία της γλώσσας και στοιχείων του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής ιστορίας. Στηρίζεται στο μοντέλο με «εστίαση στη γλωσσική επάρκεια» (proficiency-based model) και στοχεύει στην ικανοποίηση διαφοροποιημένων μαθησιακών αναγκών και ενδιαφερόντων των μαθητών, ώστε να μπορεί να ικανοποιεί σχολικές μονάδες με διαφορετικούς εκπαιδευτικούς/μαθησιακούς στόχους.
Πριν τη σύνταξη του παρόντος Προγράμματος έγινε μια μακρόχρονη προεργασία, κατά την οποία: α) συγκεντρώθηκαν πληροφορίες για τον τρόπο ζωής και τη διαχείριση της καθημερινότητας των μελών της ελληνικής παροικίας του Τορόντο, αλλά και για τους τύπους σχολείων που υφίστανται, β) μελετήθηκε η ιστορία της ελληνικής παρουσίας στο Οντάριο και γ) συλλέχθηκαν δεδομένα με βάση τα οποία καταγράφηκε το γλωσσικό επίπεδο των μαθητών που διδάσκονται την ελληνική γλώσσα στο Τορόντο, η στάση των γονέων απέναντι στην ελληνομάθεια των παιδιών τους και οι ανάγκες για συστηματικότερη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας, καθώς και οι επιμορφωτικές ανάγκες των εκπαιδευτικών. Επίσης, μελετήθηκαν τα Προγράμματα Σπουδών γλωσσικής διδασκαλίας στο Οντάριο, το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο αναφοράς για τις γλώσσες στα αγγλικά και στα ελληνικά, αλλά και το κείμενο για την προσαρμογή του στην καναδική εκπαίδευση, τα επίπεδα ελληνομάθειας που συνέταξαν οι συνεργάτες του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας και τα Προγράμματα Σπουδών για τη διδασκαλία της νέας ελληνικής στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο.
Με βάση όλα τα παραπάνω, σχεδιάστηκε το Πρόγραμμα ΕλληνοΠαιδεία, το οποίο περιλαμβάνει Πρόγραμμα Σπουδών, βιβλία για τους μαθητές, καθώς και βιβλία για τους εκπαιδευτικούς, με στόχο να καλύψει όλα τα επίπεδα γλωσσομάθειας του Κοινού Ευρωπαϊκού Πλαισίου Γλωσσών (από Α1 μέχρι Γ2).
Ντίνας, Κ. 2015. Οι σχολικές γραμματικές προτείνουν τη διδακτική αξιοποίησή τους. Στο: Ανδρουλάκης, Γ. (επιμ.) Γλωσσική Παιδεία, 35 Μελέτες αφιερωμένες στον καθηγητή Ναπολέοντα Μήτση. Αθήνα: Εκδόσεις Gutenberg, σσ. 203-214
Αντικείμενο της έρευνας είναι οι σχολικές γραμματικές μετά τη γλωσσοεκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1976 και ο τρόπος με τον οποίο προτείνουν τη διδακτική αξιοποίηση τους. Προκύπτει ότι σταδιακά εγκαταλείπονται παραδοσιακές και δομιστικές επιλογές και υιοθετούνται πιο σύγχρονες επικοινωνιακές και μετα-επικοινωνιακές επιλογές.
Λέξεις-κλειδιά: γραμματική, γλωσσική δομή, γλωσσοδιδακτική
The aim of this research is to show how school grammars, after the linguistic and educational reform done in 1976, suggest their exploitation utilization. The result of this investigation is that gradually traditional and structuralist options are abandoned and most modern communication and meta-communication options adopted.
Keywords: grammar, language structure, language teaching
Οι σχολικές γραμματικές προτείνουν τη διδακτική αξιοποίησή τους
Ντίνας, Κ., Μούσιου-Μυλωνά, Ό. & Αντωνογιάννη, Β. 2015. Το πέρασμα από τη Διδασκαλία των Πολυγραμματισμών στη Διδασκαλία της Δημιουργικής Γραφής: Μια διδακτική εφαρμογή στον Όμιλο για το «Παραμύθι και την Αφήγηση» του Πρότυπου Πειραματικού Δημοτικού Σχολείου Φλώρινας. 1ο Διεθνές Συνέδριο Δημιουργικής Γραφής
Στο «Εργαστήρι Γλώσσας» του Πρότυπου Πειραματικού Δημοτικού Σχολείου (Π.Π.Σ.) Φλώρινας τη σχολική χρονιά 2012-13 λειτούργησε ο Όμιλος για το «Παραμύθι και την Αφήγηση», απευθυνόμενος σε παιδιά της Γ΄ και Δ΄ Δημοτικού, με την επιστημονική εποπτεία και στήριξη του αντίστοιχου Εργαστηρίου Γλώσσας του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών Φλώρινας. Στον Όμιλο αυτόν εφαρμόστηκε ένα εκπαιδευτικό Πρόγραμμα με τίτλο «Το ταξίδι του παραμυθιού στον χρόνο», που είχε ως στόχο τη συνειδητοποίηση της διαχρονικότητας του παραμυθιού και της ιστορικής του εξέλιξης από μέρους των μαθητών και την εξοικείωσή τους με τις διαδικασίες της ανάγνωσης, της κατανόησης και της συγγραφής παραμυθιών (Κανατσούλη 2005).
Ήταν ένα διαθεματικό Σχέδιο Εργασίας με κεντρικό θέμα το παραμύθι και αφετηρία δραστηριότητες που εμπίπτουν στη γλωσσική διδασκαλία και, συγκεκριμένα, στην Παιδαγωγική των Πολυγραμματισμών (Β. Cope, M. Kalantzis, 2000, Σ. Χατζησαββίδης, 2003), που καταλήγει από τον εικονικό και κειμενικό Γραμματισμό στη Δημιουργική Γραφή παραμυθιών από τους μαθητές.
Στο πλαίσιο του Προγράμματος, αρχικά παρουσιάστηκαν αγαπημένα παραμύθια των μαθητών, επισημάνθηκε στην πράξη η διαχρονική εξέλιξή τους και η εναλλαγή τους από προφορικό, λαϊκό, λογοτεχνικό είδος σε γραπτό, στη συνέχεια εικονογραφημένο και στις μέρες μας σε πολυτροπικό – πολυμεσικό έντεχνο λογοτέχνημα. Αναλύθηκαν τα δομικά χαρακτηριστικά του παραμυθιού (υπερδομικό σχήμα αφήγησης), παρουσιάστηκαν οι λειτουργίες του, που εξακολουθούν να υφίστανται, καθώς και τα υφολογικά στοιχεία του.
Κατά τη διάρκεια του Προγράμματος πραγματοποιήθηκαν με τους μαθητές ποικίλες διαθεματικές, παιδοκεντρικές και παιγνιώδεις δραστηριότητες, που είχαν ως στόχο αφενός να βελτιώσουν τις γλωσσικές και κειμενικές δεξιότητες των παιδιών και αφετέρου να αποτελέσουν έναυσμα και έμπνευση για την προσωπική τους δημιουργική παραγωγή, ώστε να εξελιχτούν οι ίδιοι σε συγγραφείς παραμυθιών και μικρών ιστοριών.
Παράλληλα, πραγματοποιήθηκαν επιμορφωτικές δράσεις για την υποστήριξη των συνεργατών εκπαιδευτικών που συμμετείχαν στο εγχείρημα και, τέλος, εφαρμόστηκε πλαίσιο παρακολούθησης, ανατροφοδότησης και διαρκούς αξιολόγησης του εφαρμοζόμενου εκπαιδευτικού Προγράμματος, ώστε να αποτελέσει μια καινοτόμα διδακτική πρόταση για το πέρασμα από τη διδασκαλία του γλωσσικού μαθήματος στη διδασκαλία της Δημιουργικής Γραφής.