Η πληροφοριακή – επικοινωνιακή τεχνολογία είναι ένα μέσο που υπόσχεται πολλά για το σχολείο του μέλλοντος. Η συνήθης ωστόσο προσέγγιση του θέματος προβάλλει και αναδεικνύει τα τεχνικά πλεονεκτήματα και τις δυνατότητές του και υποβαθμίζει το γεγονός ότι η τεχνολογία είναι ένα φαινόμενο κοινωνικό με πολιτισμικές, πολιτικές και κοινωνικές διαστάσεις. Με την παρούσα ανακοίνωση παρουσιάζεται μικρή έρευνα που διεξήχθη από ομάδα εκπαιδευτικών, μέσω της οποίας αναδεικνύεται κυρίως η γλωσσική – πολιτισμική διάσταση του διαδικτύου. Συγκεκριμένα: παρουσιάζεται η προσπάθεια τριών εκπαιδευτικών – ερευνητών να εντοπίσουν στο διαδίκτυο υλικό κατάλληλο για τις επιμορφωτικές ανάγκες των διδασκόντων την ελληνική γλώσσα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Από την έρευνα αυτή προκύπτει ότι το θέμα της ανεύρεσης αντίστοιχου υλικού στο διαδίκτυο δεν είναι τόσο θέμα τεχνικής κατάρτισης ή κατοχής ξένων γλωσσών, και ιδιαίτερα της αγγλικής, όπως συνήθως υποστηρίζεται. Αντίθετα, πρόκειται για ένα θέμα αρκετά ευρύτερο: της κατοχής της αγγλοαμερικανικής επιστημονικής κουλτούρας στον τομέα της διδακτικής των γλωσσών.
Ντίνας, Κ. 2000. H χρήση του «και» στον αφηγηματικό λόγο των νηπίων. Σύγχρονη Eκπαίδευση, 114, σσ. 82-90
Στο άρθρο αυτό παρουσιάζονται τα αποτελέσματα έρευνας που πραγματοποιήθηκε σε νήπια 48 ως και 72 μηνών και αφορούσε τη χρήση του “και” στον αφηγηματικό τους λόγο. Aρχικά γίνονται κάποιες διαχρονικές και συγχρονικές παρατηρήσεις για τη χρήση του μορίου και του συνδέσμου “και” στην ελληνική γλώσσα. Στη συνέχεια παρατίθενται τα δεδομένα της έρευνας και επιχειρείται η ερμηνεία τους. Tο υλικό επιμερίζεται σε δύο ομάδες: η μία αφορά τον σύνδεσμο “και” και τις διάφορες χρήσεις του, η άλλη το μόριο “και”.
Ντίνας, Κ. 2000. H διδασκαλία της μητρικής γλώσσας: δύο διαφορετικές θεωρήσεις. Mακεδνόν 7, επιστημονική επετηρίδα της Παιδαγωγικής Σχολής Φλώρινας, σσ. 83-106.
Στο Mακεδνόν 8, σελ. 320, επανόρθωση ημαρτημένων παραπομπών.
Tο άρθρο αυτό επιχειρεί μια γενική θεώρηση του θέματος της διδασκαλίας της μητρικής γλώσσας και κινείται στους εξής βασικούς άξονες: Πρώτα – πρώτα διερευνά τη σκοπιμότητα της διδασκαλίας της μητρικής γλώσσας στα σχολεία· κατόπιν παρουσιάζει τις γενικές απόψεις της παραδοσιακής γραμματικής και της σύγχρονης γλωσσολογίας για τα θέματα της γλώσσας και της γλωσσικής διδασκαλίας. Στη συνέχεια επιλέγοντας τρία συγκεκριμένα θέματα προσπαθεί να σχολιάσει τον τρόπο με τον οποίο η παραδοσιακή γραμματική και η σύγχρονη γλωσσολογία αντιμετώπισαν το καθένα απ’ αυτά. O σχολιασμός τονίζει απ’ τη μια τις παρεξηγήσεις και τα λάθη που διέπραξε η παραδοσιακή αντίληψη, καθώς και τις επιπτώσεις που αυτά είχαν στη συγκεκριμένη ελληνική πραγματικότητα· από την άλλη παρουσιάζει τις απόψεις της σύγχρονης γλωσσολογίας για κάθε ένα από τα θέματα αυτά και τις εξειδικεύει σε συγκεκριμένες προτάσεις. Σκοπός του άρθρου είναι, χρησιμοποιώντας τις ήδη διακηρυγμένες απόψεις των δύο πλευρών (παραδοσιακής γραμματικής – σύγχρονης γλωσσολογίας), να δείξει την υπεροχή της νεότερης αντίληψης έναντι της παραδοσιακής με εφαρμογή των απόψεων αυτών στη διδακτική πράξη.