Το Πρόγραμμα Σπουδών, αναπόσπαστο στοιχείο κάθε εκπαιδευτικής αλλαγής, αποτελεί για τον εκπαιδευτικό της τάξης ένα δεσμευτικό εν πολλοίς και σε κάθε περίπτωση ένα καθοδηγητικό κείμενο, με βάση το οποίο οργανώνει τον ετήσιο αλλά και τον καθημερινό του προγραμματισμό, προκειμένου να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Με την έννοια αυτή το Πρόγραμμα Σπουδών πρέπει να περιγράφει με ενάργεια τους στόχους που επιδιώκονται μέσα από το συγκεκριμένο διδακτικό αντικείμενο και με τη μεθοδολογία που προτείνεται, να δίνει πληροφορίες για τις θεωρητικές αρχές πάνω στις οποίες στηρίζονται οι προτεινόμενες επιλογές και γενικά να εμπνέει ασφάλεια και σιγουριά. Όταν όμως δεν πληρούνται αυτές οι προϋποθέσεις, δημιουργείται σύγχυση και ανασφάλεια στον εκπαιδευτικό που θα στηριχτεί πάνω του.
Το θέμα αυτό απασχολεί την εισήγηση αυτή καλύπτοντας τις εξής δύο περιπτώσεις:
α’ το Ενιαίο Πλαίσιο Προγραμμάτων Σπουδών (ΕΠΠΣ) και το Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγραμμάτων Σπουδών (ΔΕΠΠΣ) για το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό Σχολείο των ετών 1999, 2001 και 2003, διαπιστώνοντας παλινωδίες και προσθαφαιρέσεις όσο αφορά το θέμα της “διαθεματικότητας”, και
β’ την εγκύκλιο του ΥΠ.Ε.Π.Θ. για την “Προσχολική αγωγή και εκπαίδευση” (Φ. 32/344/85330/Γ1/31-8-2005), η οποία προβλέπει για το Νηπιαγωγείο την ταυτόχρονη ισχύ κατά το σχολικό έτος 2005-2006 δύο προγραμμάτων, του 1989 και του ΔΕΠΠΣ του 2001, προγραμμάτων πολύ διαφορετικών μεταξύ τους, γεγονός που μόνο σύγχυση και προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει στη λειτουργία του νηπιαγωγείου.