Οι νέες τεχνολογίες εισάγουν μια νέα επικοινωνιακή κατάσταση τόσο στο σχολείο όσο και στην κοινωνία. Η εισαγωγή των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση δεν αποτελεί μια απλή φυσική συνέπεια των εξελίξεων που έχουν σημειωθεί στην τεχνολογία και στις καταστατικές συνθήκες της κοινωνικής διαβίωσης. Αποτελεί την αναγκαία δικλείδα μετασχηματισμού βασικών κοινωνικών λειτουργιών, όπως η παραγωγή, οι δημογραφικές μεταβολές, οι πολιτικές ανακατατάξεις, οι νέες οικογενειακές δομές, η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας κ.λπ. Οι εκπαιδευτικοί μηχανισμοί καλούνται να μετασχηματίσουν τις απαιτήσεις τής κοινωνικής αναπτυξιακής προοπτικής σε δράσεις που αποβλέπουν στην προετοιμασία των νέων για την είσοδο στη νέα κοινωνία και οικονομία και στην ατομική τους εξελικτική πορεία. Η εισαγωγή και η χρήση της Π.Ε.Τ. στο νηπιαγωγείο στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού Σχολείου μπορεί να μοιάζει πρόωρη και τολμηρή. Ίσως να ξενίζει τους παραδοσιακούς παιδαγωγούς και τις νηπιαγωγούς. Παρόλα αυτά οι σχετικές ερευνητικές ενδείξεις επιτρέπουν τον ισχυρισμό ότι όσο και αν είναι τολμηρή η πρόταση θα μπορέσει να βρει θετικό κλίμα και πεδίο αποδοχής. Στο παρόν πόνημα επιχειρείται μια θεωρητική διερεύνηση της δυνατότητας εισαγωγής της Π.Ε.Τ. στην προσχολική και πρωτοσχολική εκπαίδευση, μέσα από τις διδακτικές δυνατότητες που μπορεί να προσφέρει στη διδασκαλία της γλώσσας.
Στο πρώτο μέρος του βιβλίου γίνεται μια κοινωνιολογική προσέγγιση της εκπαιδευτικής χρήσης των νέων τεχνολογιών, αποσαφηνίζονται όροι όπως “τεχνολογία” – “πληροφορία” – “επικοινωνία” και “Πληροφοριακή – Επικοινωνιακή Τεχνολογία”, γίνεται λόγος για τη νέα πια πραγματικότητα που καλούνται να αντιμετωπίσουν δάσκαλοι και μαθητές μέσα στην «ψηφιακή τάξη» καθώς και για τον νέο ρόλο των Αναλυτικών Προγραμμάτων, των σχολικών εγχειριδίων στο νέο περιβάλλον. Τέλος, αναλύεται το περιεχόμενο των όρων “Πληροφοριακός Γραμματισμός”, “Τεχνολογικός Γραμματισμός και Γραμματισμός του Η/Υ” και γίνεται εκτενής συζήτηση για τη συνεισφορά της Πληροφοριακής – Επικοινωνιακής Τεχνολογίας στον αντισταθμιστικό ρόλο που καλείται να διαδραματίσει ιδίως το νηπιαγωγείο στα πλαίσια της προσφοράς ίσων ευκαιριών σε όλους τους μαθητές.
Στο δεύτερο μέρος αναλύεται η παιδαγωγική διάσταση των νέων τεχνολογιών κυρίως στην προδημοτική και πρωτοσχολική εκπαίδευση, αναζητούνται τρόποι ώστε η νέα τεχνολογία να τεθεί στην υπηρεσία της μάθησης μέσω της ανανέωσης των αναλυτικών προγραμμάτων και διερευνώνται οι επιπτώσεις στην κοινωνικο-συναισθηματική, γλωσσική ανάπτυξη και γνωστική ανάπτυξη των παιδιών τριών ως οχτώ ετών ως αποτέλεσμα της επαφής τους με τις νέες τεχνολογίες και τα διάφορα είδη λογισμικού.
Το τρίτο και τελευταίο μέρος, μετά από μια σύντομη επισκόπηση του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίσθηκε η νέα τεχνολογία, στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, από τους εκπαιδευτικούς της πράξης, ασχολείται ειδικότερα με τα οφέλη που μπορούν να προκύψουν από την εφαρμογή της Πληροφορικής-Eπικοινωνιακής Tεχνολογίας στο χώρο της γλωσσικής διδασκαλίας. Πιο συγκεκριμένα υποστηρίζεται ότι μέσα στη νέα πραγματικότητα του κινήματος της παιδαγωγικής του γραμματισμού και των πολυγραμματισμών η νέα τεχνολογία μπορεί αποτελεσματικότερα από την παραδοσιακή διδασκαλία να βοηθήσει τους μικρούς μαθητές να έχουν καλύτερη επίδοση σε όλους τους τομείς τους οποίους στοχεύει να καλλιεργήσει η γλωσσική διδασκαλία, ακρόαση και ομιλία, ανάγνωση και γραφή. Κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων που προσφέρει ο επεξεργαστής κειμένου, η επιτραπέζια τυπογραφία, το διαδίκτυο.
H Πληροφορική-Eπικοινωνιακή Tεχνολογία στο Nηπιαγωγείο