Η διαχείριση της γλωσσικής ετερότητας αποτελεί ένα φλέγον ζήτημα, τόσο για την Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και για την Ελλάδα, κυρίως λόγω της ραγδαίας ανάπτυξης του μεταναστευτικού ρεύματος και της οικονομικής παγκοσμιοποίησης. Το συγκεκριμένο άρθρο αποσκοπεί στην επεξήγηση ορισμένων όρων, όπως ταυτότητα και γλωσσική ετερότητα, στην παρουσίαση των εκπαιδευτικών πολιτικών που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφορά τις μειονοτικές γλώσσες και, τέλος, στην αναφορά των πολιτικών και στρατηγικών που ακολουθεί η Ελλάδα στον τομέα της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, με στόχο τη βελτίωση των μαθησιακών και γλωσσικών επιδόσεων των αλλοδαπών μαθητών και την ομαλή ένταξή τους στα νέα εκπαιδευτικά και γλωσσικά δεδομένα.
Λέξεις-κλειδιά: γλωσσική ετερότητα, πολυγλωσσία, μετανάστευση, Ευρωπαϊκή Ένωση, Ελλάδα.