Τίτλος:

"Περιθωριακές Ταυτότητες στη Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία"

Στοιχεία Έκδοσης:

Κωτόπουλος Η. Τριαντάφυλλος, Καρασαββίδου Ελένη. Πρακτικά Επιστημονικού Συνεδρίου, «Ταυτότητες στον ελληνικό κόσμο (από το 1204 έως σήμερα)»
Ευρωπαϊκή Εταιρεία Νεοελληνικών Σπουδών (European Society of Modern GreekStudies), 9-12 Σεπτεμβρίου 2010, Γρανάδα (Ισπανία).

Περιγραφή:

Η Λογοτεχνία,  ως ατομική έκφραση των συλλογικών μας αναπαραστάσεων, χρησιμοποιείται συχνά από τα κοινωνικά υποκείμενα για να εκφραστούν τόσο οι κυρίαρχες, όσο και οι «περιθωριακές» ταυτότητες ενός τόπου και μιας εποχής. Ο διαφορετικός λόγος που συγκροτείται σε ανάλογες περιπτώσεις επιχειρεί να διαμορφώσει στο επίπεδο της καλλιτεχνικής δημιουργίας μία «ανατροπή» της κοινωνικής πραγματικότητας, υπονομεύοντας την παγιωμένη έννοια της κάθε είδους «διαφορετικής» ή  «περιθωριακής» ταυτότητας. Στη δική μας εργασία θα διερευνήσουμε τις αποτυπώσεις της «περιθωριακής» ταυτότητας σε λογοτεχνικά κείμενα της μεταπολιτευτικής περιόδου (εξωτερικές ομοιότητες – περιοδολόγηση), συνεξετάζοντας το πολιτιστικό φορτίο που κυοφορούν, καθώς και τη  διαλεκτική σχέση  του «κυρίαρχου» και του «περιθωριακού» λόγου στον καθορισμό και τη διαμόρφωση της συλλογικής συνείδησης. Ως «περιθωριακό» ήρωα (ηρωίδα) θεωρούμε στην εργασία μας τον λογοτεχνικό τύπο που αρνούμενος τις θεμελιακές αξίες της κοινωνίας, τοποθετεί τον εαυτό του – αλλά και τοποθετείται ταυτόχρονα από τους υπόλοιπους  –  έξω από τα όρια της κοινωνικής δομής, ενώ παράλληλα εξακολουθεί να υφίσταται την πολλαπλά ασκούμενη κοινωνική πίεση των «κυρίαρχων» κοινωνικών ομάδων. Μέσα από την ανάγνωση των έργων εξετάζονται οι επιμέρους εκδηλώσεις του πολιτικά και κοινωνικά «περιθωριοποιημένου» ήρωα (ομοφυλόφιλος, αναρχικός, εκπρόσωπος του λούμπεν προλεταριάτου, «παράνομος» οικονομικός μετανάστης, εγκληματίας, παραβάτης), οι οποίες, ακριβώς ως  στοιχεία του κατακερματισμένου κόσμου του περιθωρίου, συγκροτούν την «ποιητική» μιας προσπάθειας επαναδόμησης του κοινωνικού υποκειμένου και των αξιακών του συστημάτων. Η Λογοτεχνία, ως Ιστορία του ανώνυμου ανθρώπου, αναδεικνύει ένα ολόκληρο σύστημα αντι-αξιών με βάση το ενοποιητικό στοιχείο της άρνησης του κυρίαρχου κοινωνικού λόγου.Στη μελέτη των έργων χρησιμοποιούμε θεωρητικές προσεγγίσεις που εντάσσονται στην Κοινωνιολογία της Λογοτεχνίας και συνδυάζουν τη λογοτεχνική με την κοινωνιολογική κριτική. Αφηγηματολογικά εργαλεία από τη Θεωρία της Αφήγησης, όσο και τη λογοτεχνική κριτική για τις έμφυλες διαφορές αποδεικνύονται πολύ βοηθητικά για τη διερεύνηση του ρόλου και της λειτουργίας της αφηγηματικής οργάνωσης των έργων (εσωτερικές - τυπολογικές ομοιότητες), αλλά και της ερμηνείας του «περιθωριακού» αφηγηματικού σύμπαντος.

Κατεβάστε εδώ:Περιθωριακές Ταυτότητες στη Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία