Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα ΣΩΚΡΑΤΗΣ, ένα πρόγραμμα δράσης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στον τομέα της εκπαίδευσης θεμελιωμένο αφενός στην αντίληψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση συμβάλλει στην ανάπτυξη παιδείας υψηλού επιπέδου και αφετέρου στη δέσμευση για την προώθηση της δια βίου εκπαίδευσης όλων των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιλαμβάνει –μεταξύ άλλων– δραστηριότητες σχετικές με την προώθηση της γλωσσομάθειας και την κατανόηση των διαφορετικών πολιτισμών και δράσεις όπως η γνωστή με το όνομα του Τσέχου θεολόγου, φιλοσόφου και παιδαγωγού COMENIUS. Η δράση αυτή, στο πλαίσιο της σχολικής εκπαίδευσης στην Ευρώπη μέσω διακρατικών μέτρων, αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας της σχολικής εκπαίδευσης και στην ενίσχυση της ευρωπαϊκής της διάστασης, μέσω της ενθάρρυνσης της διακρατικής συνεργασίας μεταξύ σχολικών ιδρυμάτων, καθώς και στην προώθηση της γλωσσομάθειας και της διαπολιτισμικής ευαισθητοποίησης.
Αρχική » Περιοδικά-Συνέδρια (Σελίδα 15)
Αρχείο κατηγορίας Περιοδικά-Συνέδρια
Ντίνας, Κ., Αραμπατζή, Δ. 2003. Η προώθηση της γλωσσικής και διαπολιτισμικής ευαισθητοποίησης μέσα από το Πρόγραμμα Comenius: Η εμπειρία του Νηπιαγωγείου Αιανής Κοζάνης. Στο: Πρακτικά 6ου Διεθνούς Συνεδρίου. Πάτρα: Κέντρο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης (ηλεκτρονική έκδοση)
Στα πλαίσια της δράσης αυτής το Νηπιαγωγείο Αιανής, ως συντονιστικό σχολικό ίδρυμα, μαζί με ένα βελγικό και ένα ολλανδικό αντίστοιχα έχουν σχεδιάσει από κοινού και υλοποιούν ένα τριετές πρόγραμμα που περιλαμβάνει διάφορες θεματικές ενότητες που σχετίζονται με την ηλικία και τα ενδιαφέροντα των μαθητών καθώς και την ύλη των μαθημάτων, π.χ. γλωσσική αγωγή, πολιτιστική κληρονομιά, λογοτεχνία και παραδόσεις, τοπική ταυτότητα, προστασία του περιβάλλοντος, πολιτισμός και αθλητισμός, αισθητική αγωγή, περιβαλλοντική εκπαίδευση.
Στην ανακοίνωση κατατίθενται οι εμπειρίες που έχουν αποκτηθεί από τους μαθητές, το εκπαιδευτικό προσωπικό αλλά και την εμπλεκόμενη στη δράση αυτή τοπική κοινωνία, στον τομέα της γλωσσικής αγωγής και της διαπολιτισμικής ευαισθητοποίησης. Η κατάθεση των εμπειριών πραγματοποιείται μέσα από τη συνοπτική παρουσίαση των δράσεων που σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν από κοινού από τα τρία συμπράττοντα σχολικά ιδρύματα με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας διδασκαλίας των (ευρωπαϊκών) γλωσσών, την αύξηση της ευαισθητοποίησης όλων σε σχέση με τη διαφορετικότητα των πολιτισμών, τη βελτίωση των δεξιοτήτων των διδασκόντων στο πεδίο της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και, τέλος, την υποστήριξη της καταπολέμησης του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
Γλωσσική και διαπολιτισμική ευαισθητοποίηση & Πρόγραμμα Comenius
Διαμαντής Θ., Κυρίδης Α., Ντίνας Κ. & Καμαρούδης Σ. 2003. Μαθητές και πολιτική. Μαθητές του ελληνικού δημοτικού σχολείου μιλούν για τους πολιτικούς και την πολιτική. Επιστημονική Επετηρίδα του Π.Τ.Δ.Ε. Ιωαννίνων,σσ. 9-28
Η εργασία πραγματεύεται το ζήτημα της πολιτικής κοινωνικοποίησης των μαθητών του ελληνικού Δημοτικού Σχολείου σε θεωρητικό και ερευνητικό επίπεδο. Εξάλλου η έρευνα των πολιτικών στάσεων και αντιλήψεων γίνεται πολύ γόνιμα στο συγκεκριμένο στάδιο της μορφοποίησης τους, επειδή αυτό το στάδιο είναι πολύ πλούσιο σε πληροφορίες για το «τελικό προϊόν». Παρουσιάζονται θεωρητικά και ερευνητικά δεδομένα από την ξένη και την ελληνική βιβλιογραφία και επιχειρείται η ερευνητική καταγραφή των στάσεων και αντιλήψεων μαθητών της ΣΤ’ τάξης του ελληνικού δημοτικού σχολείου για την πολιτική και τους πολιτικούς. Από τα δεδομένα της έρευνας εύλογα μπορούμε να καταλήξουμε στην άποψη ότι οι στάσεις των παιδιών απέναντι στην πολιτική και στους πολιτικούς είναι κατ’ αρχήν αρνητικές. Η πολιτική στην Ελλάδα έχει δύο όψεις. Και οι δύο αυτές όψεις αποτυπώνονται με τον πιο εύγλωττο τρόπο στις απαντήσεις των παιδιών. Η μία όψη της πολιτικής είναι αυτή που συμπίπτει με τη θεσμική της διάσταση και που της αναγνωρίζει τις ιδιότητες και τις αξίες που την αναγορεύουν σε κοινωνικό αγαθό, πολύτιμο για κάθε κοινωνικό σχηματισμό. Η άλλη όψη, αυτή που επικαλούνται οι μικροί μαθητές, είναι αυτή της «γειωμένης πολιτικής», της πολιτικής που έχει αποκαθηλωθεί από το δοξαστικό θεσμικό της αξίωμα. Είναι η πολιτική που συζητιέται στα καφενεία και στα σπίτια των μικρών παιδιών.
Ντίνας, Κ., Χατζησαββίδης, Σ., Κυρίδης, Α., Τσακιρίδου, Ε., Ζωγράφου, Μ., Αγγελάκη, Χ. 2003. Οι νηπιαγωγοί επιχειρούν μια πρώτη αποτίμηση του νέου προγράμματος γλωσσικής διδασκαλίας για το ελληνικό νηπιαγωγείο. Παιδαγωγική Επιθεώρηση 35, σσ. 165-185
Για πρώτη φορά στην ιστορία της νεοελληνικής εκπαίδευσης με την Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση που επιχειρήθηκε τη διετία 1998-2000 έγινε προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα σώμα που να περιέχει τις αρχές και τους σκοπούς της διδασκαλίας του κάθε μαθήματος, τη διδακτέα ύλη καταμερισμένη σε ενότητες, τους στόχους που οφείλει να υπηρετεί η διδασκαλία της κάθε ενότητας σε σχέση με τους σκοπούς του μαθήματος, και, τέλος, τη μέθοδο και τα μέσα. Το 2003, μετά από δύο χρόνια εφαρμογής του προγράμματος γλωσσικής διδασκαλίας στο ελληνικό νηπιαγωγείο, η συγγραφική ομάδα επιχείρησε μια πρώτη προσπάθεια καταγραφής των λειτουργικών παραμέτρων της εφαρμογής σύμφωνα με τις απόψεις των νηπιαγωγών που κλήθηκαν να το υλοποιήσουν. Η έρευνα διεξήχθη με ερωτηματολόγιο και συμμετείχαν 250 νηπιαγωγοί απ’ όλη την Ελλάδα. Τα στοιχεία της έρευνας έδειξαν ότι οι νηπιαγωγοί προσαρμόστηκαν ικανοποιητικά στο νέο πρόγραμμα και ότι δεν αντιμετώπισαν ιδιαίτερα προβλήματα στην εφαρμογή του.
Ντίνας Κ., Αλεξίου Β., Γαλάνη Α., Ξανθόπουλος Α., 2003. Πόσο πιο ‘διαθεματικό’ και ανανεωμένο είναι τελικώς το Δ.Ε.Π.Π.Σ.; Σύγχρονη Eκπαίδευση 131, σσ. 41-56
Ένα από τα κύρια στοιχεία της πολύκροτης εκπαιδευτικής «μεταρρύθμισης Αρσένη» ήταν η υιοθέτηση του «Ενιαίου Πλαισίου Προγραμμάτων Σπουδών» (ΕΠΠΣ). Εξειδίκευση του ΕΠΠΣ για τη γλώσσα υπήρξε η έκδοση ενός νέου Προγράμματος Σπουδών για τη γλωσσική διδασκαλία στο Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό Σχολείο (ΦΕΚ 93/τ. Β,΄10-2-1999). Πριν προλάβουν να εκδοθούν τα από πολλού αναμενόμενα νέα βιβλία γλωσσικής διδασκαλίας για την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, τα οποία θα υλοποιούσαν τις προθέσεις και διακηρύξεις του νέου Προγράμματος Σπουδών του 1999, κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2001 ένα «νέο», αυτή τη φορά Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγραμμάτων Σπουδών (ΔΕΠΠΣ), (Υπ.Ε.Π.Θ. 2001). Το νέο ΔΕΠΠΣ εισάγει τη Διαθεματική Προσέγγιση των επιμέρους γνωστικών αντικειμένων εισηγούμενο την οριζόντια σύνδεση των Προγραμμάτων Σπουδών και επαγγελλόμενο να δώσει τη δυνατότητα στο μαθητή να συγκροτήσει ένα ενιαίο σύνολο γνώσεων και δεξιοτήτων, μια ολιστική αντίληψη της γνώσης.
Η αλλαγή στη γλωσσική διδασκαλία, την οποία επαγγελλόταν το ΕΠΠΣ του 1999 υπήρξε αναμενόμενη καθώς οι προηγούμενες είχαν προ πολλού χρόνου ξεπεραστεί. Δεν συνέβη όμως το ίδιο με την κατά μόλις δύο χρόνια και οχτώ μήνες νεότερη αλλαγή που επαγγέλθηκε το ΔΕΠΠΣ. Παρά την επίσημη δικαιολόγηση ότι η αναθεώρηση, «αναμόρφωση» (πβ. ΦΕΚ 1366/Τ.Β΄, 18-10-2001, σ. 18394) ή επαναδιατύπωση το 2001 του αναλυτικού προγράμματος γλωσσικής διδασκαλίας του 1999 επιβαλλόταν από την ανάγκη εναρμονισμού του προς τη «Διαθεματική Προσέγγιση» (πβ. ΦΕΚ 1366/Τ.Β΄, 18-10-2001, σ. 18393) της γνώσης, προκαλεί εντύπωση και απορία η τόσο εσπευσμένη αλλαγή τού έτσι κι αλλιώς νέου προγράμματος του 1999. Η παραπάνω απορία υπήρξε ο κύριος λόγος διεξαγωγής αυτής της έρευνας· επιδίωξε να καταγράψει τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ των δύο προγραμμάτων γλωσσικής διδασκαλίας, του 1999 και του 2001, για το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό Σχολείο, προκειμένου να διαπιστώσει πόσο μοιάζουν ή πόσο διαφέρουν μεταξύ τους, τελικά, τα δυο προγράμματα. Ειδικότερα επιδίωξε να α). αξιολογήσει τις προσθαφαιρέσεις που πραγματοποιήθηκαν στο πρόγραμμα του 1999, για να προκύψει αυτό του 2001, για να διαπιστώσει αν είναι ριζικές και ανατρέπουν τη φιλοσοφία του ή είναι απλώς επουσιώδεις, και β). να διερευνήσει αν και στο πρόγραμμα του 1999 υπήρχαν στοιχεία «διαθεματικότητας», οριζόντιας προσέγγισης του γλωσσικού μαθήματος σε σχέση με τα άλλα του υπόλοιπου προγράμματος.
Πόσο πιο ‘διαθεματικό’ και ανανεωμένο είναι τελικώς το Δ.Ε.Π.Π.Σ.
Βαμβακίδου Ι., Ντίνας Κ., Κυρίδης Α., Καραμήτσου, Κ., 2003. Το τέλος της ομοιογένειας και η απαρχή της ετερότητας στο σύγχρονο ελληνικό νηπιαγωγείο. Οι νηπιαγωγοί μιλούν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στις πολυπολιτισμικές τάξεις. Στο Τρέσσου, Ε. – Μητακίδου, Σ. (επιμ.) Εκπαιδευτικοί μιλούν σε εκπαιδευτικούς για τις εμπειρίες τους. Εκπαίδευση γλωσσικών μειονοτήτων. Θεσσαλονίκη: Παρατηρητής, σσ. 47-55
Σήμερα που στην ταξική πολυδιάσπαση των κοινωνικών σχηματισμών προστέθηκε και η εθνολογική, το ζήτημα της ισότητας ευκαιριών επανέρχεται σε διαφορετική βάση, με διαφορετικές επιστημολογικές οριοθετήσεις και φυσικά με νέες παραμέτρους ως προς τη διατύπωση και την επίλυση του προβλήματος, καθώς στην κοινωνική ετερότητα προστέθηκε και η εθνοτική. Το διαφορετικό δεν ορίζεται πλέον αποκλειστικά με όρους ταξικούς, αλλά και με όρους εθνολογικούς, φυλετικούς, θρησκευτικούς ή πολιτισμικούς. Τα κλάσματα της κοινωνικής εξίσωσης είναι πλέον ετερώνυμα, αφού η ταξική διαστρωμάτωση δεν αποτελεί πια τον κοινό παρονομαστή. Η εθνολογική ομοιογένεια ως σταθερά της κοινωνικής ζύμωσης και της εκπόνησης κάθε είδους πολιτικής εκ μέρους της συντεταγμένης πολιτείας ή άλλων αρμοδίων φορέων έχει πάψει να υφίσταται. Το παζλ της κοινωνικής σύνθεσης μεγαλώνει και τα κομμάτια του πολλαπλασιάζονται. Στις μέρες μας στα ελληνικά σχολεία οι τάξεις δεν είναι πλέον ομοιογενείς. Οι εν ενεργεία εκπαιδευτικοί καλούνται να αντιμετωπίσουν μια νέα πραγματικότητα. Ειδικά όταν δεν έχουν λάβει την κατάλληλη κατάρτιση ή επιμόρφωση τα προβλήματά τους πολλαπλασιάζονται. Προσπαθήσαμε να καταγράψουμε με τη μέθοδο της ανάλυσης περιεχομένου του γραπτού λόγου τα προβλήματα που συνήθως αντιμετωπίζουν οι νηπιαγωγοί που εργάζονται σε πολυπολιτισμικές τάξεις.
Κυρίδης Α., Δρόσος Β., Ντίνας Κ., Μαρσέλλου, Β., Νικούση, Σ. 2003. Η Πληροφορική και Επικοινωνιακή Τεχνολογία (ΠΕΤ) στο Νηπιαγωγείο. Οι απόψεις των νηπιαγωγών για την εισαγωγή της ΠΕΤ στο ελληνικό νηπιαγωγείο. Σύγχρονη Eκπαίδευση 130, σσ. 131-139
Το ζήτημα της εισαγωγής των ηλεκτρονικών υπολογιστών στην προσχολική εκπαίδευση αποτελεί ένα πεδίο διεθνούς επιστημονικού προβληματισμού, στον οποίο εμπλέκονται οι περισσότερες από τις επιστήμες της αγωγής. Στην Ελλάδα η σχετική συζήτηση δεν έχει αναπτυχθεί ακόμα, αλλά θα πρέπει να επισημανθεί το γεγονός ότι οι Η/Υ έχουν ήδη εισαχθεί στην ιδιωτική προσχολική εκπαίδευση. Ο στόχος της εργασίας είναι διττός: Από τη μια επιχειρεί να συνθέσει τις βασικές βιβλιογραφικές πηγές για την εισαγωγή των Η/Υ στο νηπιαγωγείο τόσο σε θεωρητικό όσο και σε ερευνητικό πλαίσιο, ώστε να δημιουργηθεί ένα βασικό corpus Ελληνίδων νηπιαγωγών για την δυνατότητα εκπαιδευτικής χρήσης των Η/Υ. Αναλύθηκε το περιεχόμενο 29 γραπτών κειμένων εν ενεργεία νηπιαγωγών, οι οποίες κλήθηκαν να αναπτύξουν τις απόψεις τους για το θέμα: «Η χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών στο νηπιαγωγείο». Από την ανάλυση προέκυψαν 7 θεματικές κατηγορίες και η στάση των νηπιαγωγών μπορεί να χαρακτηριστεί γενικά ως θετική.
Ντίνας, Κ. 2003. Μ. Παπακωνσταντίνου: Βαλκάνια, η άγνωστη γειτονιά μας.Βιβλιοπαρουσίαση στο περιοδικό «Αναλόγιον» της Ι.Μ. Σερβίων και Κοζάνης, τ. 4, σσ. 167-171
Στο άρθρο γίνεται βιβλιοπαρουσίαση του έργου του πρώην υπουργού εξωτερικών Μιχάλη Παπακωνσταντίνου «Βαλκάνια, η άγνωστη γειτονιά μας». Tο βιβλίο του Mιχάλη Παπακωνσταντίνου, δεν είναι το έργο ενός ιστορικού επιστήμονα, αλλά το έργο ενός έμπειρου και κατά κοινή ομολογία ευφυούς και διορατικού πολιτικού. Tα Βαλκάνια είναι μια πολυδύναμη, πολυσύνθετη και πολύπλευρη έννοια –ανάλογα με την οπτική του καθενός. Για τους Δυτικοευρωπαίους είναι η πυριτιδαποθήκη της Eυρώπης, για τη γαλλική ή την ιταλική γλώσσα η λέξη «Mακεδονία» σημαίνει κάτι ανακατεμένο, όπως η φρουτοσαλάτα. Για τον Mιχάλη Παπακωνσταντίνου είναι «η άγνωστη γειτονιά μας». Ο συγγραφέας επιχειρώντας μέσα από το δικό του –πολιτικό πάντα– αισθητήριο να ορίσει τα Bαλκάνια δεν καταφεύγει σε μια «αντικειμενική» περιγραφή τους, αλλά καταθέτει με έντονα βιωματικό τρόπο δυο προσωπικές ιστορίες, για να συμπεράνει ότι τα Bαλκάνια είναι: «μια χερσόνησος που κατοικείται από ένα πλήθος λαών: πολλές εθνότητες, πολλές θρησκείες, πολλές γλώσσες. Mια πανσπερμία εθνών ή λαών, οι οποίοι συμβίωναν ειρηνικά μεταξύ τους και η μόνη αντίθεσή τους, θρησκευτική κατά μέγα μέρος, ήταν με τους Oθωμανούς». Την περιοχή αυτή ο συγγραφέας καταλήγει εύστοχα να αποκαλεί Bαλκανική Oικουμένη.
Αρβανίτη, Ι., Κυρίδης, Α., Ντίνας, Κ., Σουλιώτης, Μ. 2002. Οι εκπαιδευτικοί του Δημοτικού Σχολείου οραματίζονται την ιδανική σχολική βιβλιοθήκη. Σύγχρονη Eκπαίδευση 127-128, σσ. 99-110, 153-162
Επιχειρείται μια προσέγγιση της λειτουργίας των σχολικών βιβλιοθηκών στην Ελλάδα, τόσο από θεωρητική όσο και ερευνητική άποψη. Παρουσιάζεται το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των Σχολικών Βιβλιοθηκών, ο τρόπος λειτουργίας τους, οι ελλείψεις και τα προβλήματά τους. Επίσης, παρουσιάζεται η λειτουργία των Σχολικών Βιβλιοθηκών σε τρεις ευρωπαϊκές χώρες. Στο ερευνητικό μέρος της εργασίας αναλύεται το περιεχόμενο 100 γραπτών κειμένων εκπαιδευτικών του Δημοτικού σχολείου σχετικά με τη λειτουργία, το ρόλο και τις χρηστικές δυνατότητες των Σχολικών Βιβλιοθηκών. Προέκυψαν 7 θεματικές κατηγορίες, οι οποίες στην πραγματικότητα συμπυκνώνουν ένα ιδανικό πλαίσιο οργάνωσης και λειτουργίας των Σχολικών Βιβλιοθηκών όπως τις φαντάζονται οι εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν στην έρευνα. Οι εκπαιδευτικοί περιέγραψαν την ιδανική βιβλιοθήκη που δεν έχει καμία σχέση με την κατάσταση που παρουσιάζεται σήμερα στο ελληνικό Δημοτικό Σχολείο.
Οι εκπαιδευτικοί του Δημοτικού Σχολείου οραματίζονται την ιδανική σχολική βιβλιοθήκη
Ντίνας, Κ. 2002. Αναστασίου, Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας: Παγκοσμιότητα και Ορθοδοξία. Βιβλιοπαρουσίαση στο περιοδικό «Αναλόγιον» της Ι.Μ. Σερβίων και Κοζάνης, τ. 2, σσ. 164-167
Στο άρθρο γίνεται βιβλιοπαρουσίαση του έργου του Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας Αναστασίου Γιαννουλάτου «Παγκοσμιότητα και Ορθοδοξία». Με τη γνώση και το κύρος που του δίνουν η στέρεα θεολογική και θρησκειολογική του κατάρτιση, η μακροχρόνια συμμετοχή του σε διεθνή διαχριστιανικά και διαθρησκειακά συνέδρια, τα ερευνητικά του ταξίδια σε όλες τις ηπείρους, η έμπρακτη ορθόδοξη μαρτυρία του σε πολλές χώρες και η προσωπική του εμπειρία, ο διαπρεπής ιεράρχης πραγματεύεται ένα πολύ επίκαιρο και φλέγον σήμερα θέμα: το ρόλο που καλείται να διαδραματίσει η ορθόδοξη μαρτυρία στον έτσι κι αλλιώς παγκοσμιοποιούμενο με γοργούς και ίσως ανεξέλεγκτους πια ρυθμούς κόσμο.
Nτίνας, K. 2002. Διαπολιτισμική Γλωσσική Aγωγή στο σύγχρονο ελληνικό νηπιαγωγείο. Στο: ΥΠ.Ε.Π.Θ – Παιδαγωγικό Iνστιτούτο (επιμ.) Διάλογος για το Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγραμμάτων Σπουδών. Kοζάνη: ΥΠ.Ε.Π.Θ – Π.Ι., σσ. 81-92
Το κείμενο αυτό αποτελεί συμμετοχή στον διάλογο που διεξήγαγε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο σχετικά με το Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγραμμάτων Σπουδών.Μετά τις αλλαγές που επήλθαν από τη δεκαετία του ’80 και εντεύθεν στην ελληνική κοινωνία με την αθρόα εισβολή “ξένων” διαφόρων κατηγοριών (προσφύγων, οικονομικών μεταναστών, παλιννοστούντων κ.λπ.), η πανεπιστημιακή κοινότητα προσπαθεί απ’ τη μεριά της να συμβάλει στη δημιουργία προϋποθέσεων ομαλής ένταξής τους στην ελληνική κοινωνία. Η ομαλή ένταξη προϋποθέτει την εκπαίδευση αυτών των ανθρώπων υπό το πρίσμα της διαπολιτισμικής προσέγγισης της εκπαίδευσης. Η ανακοίνωση αυτή αποτελεί την κωδικοποίηση των απόψεων που τείνουν να διαμορφωθούν στο Τμήμα Νηπιαγωγών Φλώρινας γύρω από τα ζητήματα αυτά κυρίως σε ό,τι αφορά την προσχολική και πρωτοσχολική εκπαίδευση.