Το άρθρο στο συλλογικό αυτό τόμο ασχολείται με το πώς ο νέος θεσμός του ολοήμερου σχολείου μπορεί να λειτουργήσει εποικοδομητικά στην κατεύθυνση της ολοκληρωμένης γλωσσικής αγωγής. Αφού γίνεται μια αδρομερής περιγραφή του νέου διεθνούς και ελληνικού περιβάλλοντος το οποίο διαμορφώνεται υπό τις νέες συνθήκες της “παγκοσμιοποίησης”, διατυπώνονται μια σειρά (και) γλωσσικές προτάσεις ώστε το ολοήμερο νηπιαγωγείο να υποστηρίξει το εγγραμματισμό (και πληροφοριακό) των νέων μελών της κοινωνίας.
Πρόσφατα άρθρα: Αναζητήσεις
Τοπικά γλωσσικά ιδιώματα και ταυτότητα: από την Τοπικότητα στον Ψηφιακό Πολιτισμό
Γιώργη Ν. Μουρτζίλα, «Από τα Καλύβια του Ιστόκ στο Σκυλίτσι»
Κοζάνη: η γένεση και η ανάπτυξη μιας Μακεδονικής Μητρόπολης
Συνεντεύξεις κ.λπ. στην Πεμπτουσία
FLASHTV Κοζάνης, εκπομπή ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ
Παρεμβάσεις μου σχετικά με ερωτήματα για τα βαλκανικά γλωσσικά θέματα
Ντίνας, Κ., Ξανθόπουλος, Α. & Τσακιρίδου, Ε. 2006. Η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στο Δημοτικό Σχολείο. Είκοσι χρόνια μετά… Θεσσαλονίκη: Mελέτες για την ελληνική γλώσσα, σσ. 356-367
Με το δεδομένο ότι από τη δεκαετία του ’80 εφαρμόστηκαν νέες μέθοδοι διδασκαλίας με την εισαγωγή για πρώτη φορά στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα βιβλίων τα οποία αντιμετωπίζουν συνολικά το θέμα της γλωσσικής διδασκαλίας εστιάσαμε το ερευνητικό μας ενδιαφέρον στον εκπαιδευτικό της πράξης προς δύο κατευθύνσεις: α. τις απόψεις που έχει για τη διδασκαλία της γλώσσας, και β. τις διδακτικές πρακτικές που εφαρμόζει στην τάξη του. Τα δεδομένα της έρευνας προέκυψαν α) από την επεξεργασία 326 ερωτηματολόγιων που συμπλήρωσαν δάσκαλοι και δασκάλες των τεσσάρων νομών της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας (ποσοστό 20% του συνόλου των εκπαιδευτικών της Περιφέρειας), και β) από την παρατήρηση της διδασκαλίας του γλωσσικού μαθήματος 13 δασκάλων του νομού Καστοριάς για 78 διδακτικές ώρες σε διάρκεια περίπου ίση με ένα σχολικό τρίμηνο.
Τα ειδικότερα ερευνητικά μας ζητούμενα ήταν:
α. η καταγραφή των διδακτικών μέσων που εφαρμόζονται κατά τη γλωσσική διδασκαλία, π.χ. υλικό, οπτικοακουστικά μέσα κ.λπ.
β. οι διδακτικές τεχνικές κατά τη διδασκαλία του γλωσσικού μαθήματος, π.χ. ομαδοσυνεργατικές μορφές διδασκαλίας, δραματοποίηση, εξατομικευμένη διδασκαλία, κίνητρα μάθησης, κλπ.
γ. οι μεθοδολογικές επιλογές των δασκάλων για την ανάπτυξη των γλωσσικών δεξιοτήτων των μαθητών τους, π.χ. γραμματική, γραπτός και προφορικός λόγος, λεξιλόγιο κ.λπ.
δ. ο τρόπος αξιολόγησης του γλωσσικού μαθήματος, π.χ. αρχές και μορφές, αντιμετώπιση του γλωσσικού «λάθους» κ.λπ.
ε. η αντιμετώπιση της γλωσσικής ποικιλίας, γεωγραφικής και κοινωνικής.
Η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας. Είκοσι χρόνια μετά