ΨΗΦΙΑΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ «ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ»

Αντικείμενα

• Το σερβικό νεκροταφείο στα πρώην χαρακώματα (Νοέμβριος 1916)
  Στην συγκεκριμένη εικόνα παρατηρούμε ένα μεγάλο σε έκταση τοπίο που είναι φυσικό περιβάλλον, το όποιο είναι όπως αναγράφεται και στην λεζάντα της φωτογραφίας ένα σερβικό νεκροταφείο, στο σημείο που στο παρελθόν βρίσκονταν τα χαρακώματα. Ειδικότερα η φωτογραφία είναι ασπρόμαυρη και στο σημείο δεν υπάρχει κάποια ανθρωπινή μορφή. Τίποτα δεν μοιάζει να είναι σκηνοθετημένο και παρατηρούμε ότι υπάρχουν τουλάχιστον είκοσι στο αριθμό ξύλινοι σταυροί που μας υποδηλώνουν τους τάφους των στρατιωτών. Παράλληλα, στη εικόνα παρατηρούμε ότι υπάρχουν και κάποιες πέτρινες πλάκες οι οποίες καλύπτουν τα μνημεία των νεκρών καθώς και κάποιες πέτρες περιμετρικά από τα μνήματα. Η όρθια ξύλινη κατασκευή πολύ πιθανόν να ήταν μια πόρτα πάνω στην όποια αναγράφεται η ονομασία του σημείου καθώς και το ότι στο σημείο είναι θαμμένοι Σέρβοι στρατιώτες, λογικά στην σερβική γλωσσά. Τέλος, πάνω στο λόφο παρατηρούμε ότι υπάρχει ένα δέντρο αλλά και τρία κτίσματα, που πολύ πιθανόν να είναι κάποιες αποθήκες αγροτών.
• Ταφή ενός Σέρβου στρατιώτη (3)
  Στη συγκεκριμένη φωτογραφία απεικονίζονται εννέα άνδρες μέσης ηλικίας οι οποίοι είναι συγκεντρωμένοι σε μία περιοχή της Μελίτης (πρώην Vostaran) στην οποία φαίνεται να θάβουν τους νεκρούς του πολέμου. Η περιοχή αυτή φαίνεται να είναι κάπου έξω από το κέντρο του χωριού καθώς στο σκηνικό δεν διακρίνονται στοιχεία ανθρωπογενούς χαρακτήρα όπως οικισμοί και κτίρια. Το μόνο στοιχείο ανθρωπογενούς χαρακτήρα είναι ένας πέτρινος τοίχος ο οποίος μπορεί να περιβάλλει την αυλή κάποιου σπιτιού. Ωστόσο, είναι λίγο απίθανο το νεκροταφείο να είναι τόσο κοντά σε σπίτι καθώς συνηθίζεται τα νεκροταφεία να βρίσκονται σε μία πιο απομακρυσμένη περιοχή. Ακόμη, παρατηρείται «φτωχή» βλάστηση στο τοπίο γεγονός που μαρτυρά την εποχή της λήψης που είναι το Φθινόπωρο (Νοέμβριος). Τα μόνα φυτά που υπάρχουν είναι λίγα ξερά χόρτα και δέντρα χωρίς φύλλωμα. Στην φωτογραφία αυτή παρατηρούνται επίσης, περίπου έξι χωμάτινοι τάφοι. Θα λέγαμε ότι πρόκειται για ένα «πρόχειρο» νεκροταφείο. Όλοι οι τάφοι φέρουν επάνω τους σταυρό που αποτελεί σύμβολο του Χριστιανισμού. Επίσης, η φωτογραφία ανήκει στην σειρά φωτογραφιών με τίτλο: Στρατός της Ανατολής με διοικητή τον στρατηγό Sarrail. Ο λεγόμενος Στρατός της Ανατολής του Sarrail αποτελούταν από Γάλλους στρατιώτες καθώς και στρατιώτες από τις αποικίες τις Γαλλίας. Για αυτό το λόγο στη φωτογραφία βλέπουμε και τρεις έγχρωμους άνδρες, δηλαδή με πιο σκούρο χρώμα δέρματος συγκριτικά με τους υπόλοιπους. Από τη λεζάντα πληροφορούμαστε ότι το περιστατικό που απεικονίζεται αφορά την ταφή ενός Σέρβου στρατιώτη. Όπως είναι γνωστό οι Σέρβοι είναι κυρίως Ορθόδοξοι Χριστιανοί στο θρήσκευμα όπως και ένα μεγάλο μέρος των Γάλλων. Συνεπώς, είναι λογική η ύπαρξη σταυρών επάνω στους τάφους καθώς και η τέλεση μυστηρίου από παππά, ο οποίος εντοπίζεται και στη φωτογραφία. Ο παππάς γίνεται αντιληπτός κυρίως από την ενδυμασία του που αποτελείται από ράσα και μακρύ παλτό αλλά και από τα πιο μακριά μαλλιά και μούσια του. Η ενδυμασία των υπολοίπων είναι παρόμοια και αποτελείται από καθημερινά, απλά και ζεστά ρούχα τα οποία αποδεικνύουν την χαμηλή κοινωνικοοικονομική τους κατάσταση. Επιπλέον, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο νεκρός βρίσκεται ξαπλωμένος στο έδαφος και σκεπασμένος με ύφασμα. Ενώ λοιπόν, ο παππάς με τους υπόλοιπους πέντε τελούν το μυστήριο της κηδείας, λίγο πιο δίπλα παρατηρείται ένας έγχρωμος άνδρας σκυμμένος επάνω σε ένα μνήμα και άλλοι δύο να σκάβουν με τη βοήθεια φτυαριού. Πιθανόν ο έγχρωμος άνδρας να θρηνεί ή ακόμη και να σκάβει για τη δημιουργία τάφου. Η αυθόρμητη στάση των εικονιζόμενων καθώς και το γεγονός ότι κανένας δεν κοιτάζει στον φακό συνηγορούν ότι η λήψη δεν είναι σκηνοθετημένη. Επιπρόσθετα, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι κατά κανόνα τα μνήματα «κοιτάζουν» στην Ανατολή συμπεραίνουμε ότι ο φωτογραφικός φακός είναι στραμμένος ανάμεσα σε Βορρά και Δύση. Τέλος, επάνω στη φωτογραφία παρατηρείται η ύπαρξη μίας σημείωσης. Ίσως πρόκειται για κείμενο ή κωδικό που παραπέμπει σε κάποια αρίθμηση καταλόγου για την αρχειοθέτηση του φωτογραφικού υλικού.
• Ταφή ενός Σέρβου στρατιώτη (2)
  Στη συγκεκριμένη φωτογραφία απεικονίζονται έντεκα άνδρες σε μία τοποθεσία με πολλούς χωμάτινους τάφους στο χωριό Μελίτη (πρώην Vostaran). Στο σκηνικό παρατηρούμε μεγάλες εκτάσεις γης χωρίς βλάστηση και μπροστά χωμάτινο έδαφος με πέτρες και ελάχιστα ξερά χόρτα που συνάδουν με την εποχή λήψης (Φθινόπωρο). Ακόμη, υπάρχουν πολλοί χωμάτινοι τάφοι ο ένας δίπλα στον άλλο, χωρισμένοι μεταξύ τους με πέτρες. Ωστόσο στη δεξιά μεριά της φωτογραφίας παρατηρούνται πιο πρόσφατοι τάφοι καθώς το χώμα δεν έχει προλάβει να «κάτσει» και δεν υπάρχουν γύρω τους πέτρες. Παράλληλα, οι στοίβες από χώμα μαρτυρούν ότι υπάρχουν κι άλλοι νεκροί που πρέπει να θαφτούν. Σε όλους τους τάφους όμως ανεξαιρέτως, υπάρχει από ένας λευκός σταυρός, σύμβολο του χριστιανισμού. Η λήψη δεν φαίνεται σκηνοθετημένη καθώς είναι αρκετά μακρινή και δεν μπορούν να διακριθούν καθαρά τα πρόσωπα και οι εκφράσεις τους, κανένας άνδρας δεν κοιτάζει προς τον φακό και η στάση τους διακρίνεται από αυθορμητισμό. Για παράδειγμα, στο αριστερό μέρος της φωτογραφίας παρατηρούμε έναν άνδρα που περπατάει και έχει φωτογραφηθεί ο μισός ενώ λίγο πιο δίπλα έναν άνδρα ο οποίος φαίνεται ελάχιστα καθώς βρίσκεται μέσα στον λάκκο. Παρατηρώντας πιο προσεκτικά, βλέπουμε κοντά στο κεφάλι του ένα αντικείμενο που μοιάζει με το τέλος ενός φτυαριού. Πιθανόν λοιπόν αυτός ο άνδρας να σκάβει για να προετοιμάσει τον τάφο κάποιου νεκρού Σέρβου στρατιώτη. Το ίδιο φαίνεται να κάνουν και άλλοι δύο στρατιώτες λίγο πιο πέρα. Ο ένας από αυτούς στέκεται όρθιος με την πλάτη γυρισμένη στο φακό (στοιχείο ότι η φωτογραφία δεν έχει σκηνοθετηθεί) κρατώντας στα χέρια του ένα φτυάρι ενώ ο άλλος είναι σκυμμένος και πιθανόν σκάβει. Συγχρόνως με τους στρατιώτες που προετοιμάζουν τους τάφους των νεκρών, παρατηρούμε και πέντε ακόμη άνδρες, μάλλον μεσήλικες, να στέκονται όρθιοι κοιτώντας προς τα κάτω. Από ό,τι μπορούμε να καταλάβουμε, ο ένας από αυτούς είναι παππάς αφού φορά ράσα. Το περιστατικό που απεικονίζεται λοιπόν, σύμφωνα και με την λεζάντα, είναι η κηδεία ενός Σέρβου στρατιώτη. Παρατηρούμε ότι ο παππάς στέκεται πάνω από τον νεκρό, ο οποίος βρίσκεται ξαπλωμένος στο έδαφος και από πάνω του έχει έναν λευκό σταυρό, και λογικά διαβάζει το ευαγγέλιο τελώντας κάποια τελετή για την ανάπαυση του νεκρού. Η ενδυμασία των εικονιζόμενων είναι παρόμοια. Ο μόνος που ξεχωρίζει έντονα είναι ο παππάς, ο οποίος φορά ράσα. Όλοι οι υπόλοιποι είναι παρόμοια ντυμένοι, με απλά και ζεστά ρούχα. Η ενδυμασία τους μαρτυρά ότι πιθανώς πρόκειται για ανθρώπους χαμηλής κοινωνικοοικονομικής κατάστασης και ότι η εποχή λήψης είναι το Φθινόπωρο και πιο συγκεκριμένα στις 30 Νοεμβρίου του 1916. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι οι άνδρες που στέκονται πάνω από τον νεκρό έχουν βγαλμένο το καπέλο τους και το κρατούν στο χέρι. Ίσως ως ένδειξη σεβασμού. Χρησιμοποιώντας επίσης τα μνήματα ως σημάδια προσανατολισμού και γνωρίζοντας ότι «κοιτάνε» προς την Ανατολή, καταλήγουμε ότι ο φωτογραφικός φακός είναι στραμμένος προς το Νότο. Τέλος, στην άκρη της φωτογραφίας παρατηρούμε σημειωμένους κάποιους αριθμούς που πιθανόν να αντιστοιχούν σε κάποια αρίθμηση καταλόγου για την καλύτερη οργάνωση και αρχειοθέτηση των φωτογραφιών.
• Ταφή ενός Σέρβου στρατιώτη (1)
  Στη φωτογραφία παρατηρούμε 10 άνδρες (μέσης ηλικίας όσο μπορούμε να διακρίνουμε) εκ των οποίων ο ένας είναι νεκρός (ξαπλωμένος στο έδαφος). Πρόκειται για στρατιώτες (μάλλον Σέρβους) οι οποίοι είναι παρόμοια ντυμένοι και μάλλον χαμηλής προς μέτριας κοινωνικοοικονομικής κατάστασης. Ειδικότερα, φορούν καπέλα και είναι ζεστά ντυμένοι καθώς η λήψη πραγματοποιήθηκε Νοέμβριο. Το περιστατικό που απεικονίζεται είναι η ταφή ενός Σέρβου στρατιώτη. Βλέπουμε λοιπόν, έναν άνδρα να προετοιμάζει τον λάκκο πιθανόν με κάποιο φτυάρι που δεν φαίνεται γιατί έχει γυρισμένη την πλάτη του στον φακό. Συγχρόνως, τέσσερεις άνδρες είναι σκυμμένοι πάνω από τον νεκρό στρατιώτη και φαίνεται να προσπαθούν να τον σηκώσουν ώστε να τον τοποθετήσουν μέσα στον λάκκο ενώ οι υπόλοιποι τέσσερεις στέκονται όρθιοι κοιτώντας προς τον νεκρό. Οι τρεις από αυτούς έχουν τα χέρια τους σταυρωμένα ενώ ο τέταρτος το ένα χέρι του τοποθετημένο στη μέση και από όσο φαίνεται στο στόμα του έχει ένα τσιγάρο. Η στάση τους υποδηλώνει ότι περιμένουν να γίνει η ταφή ενώ τυχόν εκφράσεις τους είναι δυσδιάκριτες. Ακόμη, η φωτογραφία δεν φαίνεται να έχει σκηνοθετηθεί καθώς κανείς δεν κοιτάζει στον φακό και οι περισσότεροι έχουν γυρισμένη την πλάτη τους, όμως η παρουσία του φωτογράφου σίγουρα είναι αντιληπτή. Δίπλα από τους εικονιζόμενους παρατηρούμε επίσης, κι άλλους χωμάτινους τάφους τον έναν δίπλα στον άλλο, οι οποίοι είναι διαχωρισμένοι μεταξύ τους με πέτρες και κάθε ένας έχει στο πάνω μέρος του από έναν λευκό σταυρό. Δεδομένου ότι στα νεκροταφεία ο επιμέτωπος σταυρός αποτελεί ένδειξη της δύσης και το επιπόδιον του μνήματος δείχνει την ανατολή μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι η κατεύθυνση του φακού δείχνει την Δύση, μπροστά από τους τάφους η Ανατολή, δεξιά στη φωτογραφία ο Βορράς και αριστερά ο Νότος. Σύμφωνα με τα δεδομένα αυτά, σε συνδυασμό με τη σκιά του άνδρα που βρίσκεται στα δεξιά η ώρα της ημέρας πιθανόν να είναι πρωί ή νωρίς το μεσημέρι. Τέλος, στο βάθος της φωτογραφίας παρατηρούμε μεγάλες εκτάσεις γης που χωρίζονται από χωματόδρομους.
• Γαλλικό νεκροταφείο
  Στην συγκεκριμένη φωτογραφία προβάλλεται ένα γαλλικό κοιμητήριο. Στον περιβάλλοντα χώρο δεν παρατηρούνται άνθρωποι, όμως γίνονται αντιληπτά, στοιχεία του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος, κάποια σπίτια στο βάθος, το κτίριο του νεκροταφείου και τάφοι. Το κτήριο του νεκροταφείου, είναι χτισμένο στην γωνία. Έχει μια κεντρική πόρτα, ελάχιστα μικρά παράθυρα και το στέγαστρό του στηρίζεται σε κορμούς δέντρων. Κάποιοι γαλλικοί τάφοι -αν όχι όλοι- ανήκουν σε στρατιώτες, γεγονός που αποδεικνύεται από τα στρατιωτικά καπέλα τα οποία βρίσκονται κρεμασμένα σε τρείς από αυτούς. Κάθε τάφος είναι περιφραγμένος είτε από κορμούς δέντρων, είτε από τούβλα, είτε από κάγκελα και όλοι οι τάφοι έχουν περιφραχθεί μαζικά με σύρμα. Πάνω σε αυτούς υπάρχουν λουλούδια, στεφάνια και λευκοί σταυροί, με τους τελευταίους να υποδηλώνουν πώς πρόκειται για χριστιανούς. Το νεκροταφείο βρίσκεται στο χωριό Νίκη της Φλώρινας και η φωτογραφία έχει τραβηχτεί την ημέρα. Τέλος, η εποχή του χρόνου είναι ο χειμώνας.
• Νεκροταφείο
  Στην αναφερόμενη φωτογραφία παρατηρούμε ότι τα δέντρα παίζουν σημαντικό ρόλο στην εικόνα και ξεπροβάλουν και από τα δεξιά αλλά και από τα αριστερά. Στην μέση της φωτογραφίας βλέπουμε καρφωμένο στο έδαφος έναν σταυρό και δίπλα του ένα βουναλάκι από χώμα , δίνοντας μας να καταλάβουμε ότι είναι τάφος. Στην υπόλοιπη έκταση έχει γρασίδι εκτός από το βάθος της εικόνας που φαίνεται ένα κτήριο. Δίπλα στο κτήριο που πιθανότατα να είναι εκκλησία βρίσκεται ένα καμπαναριό. Πίσω από το καμπαναριό παρατηρούμε ότι και εκεί βρίσκονται δέντρα γεγονός που μας κάνει να παρατηρήσουμε την γενική ποικιλομορφία βλάστησης στην εικόνα. Τέλος η εικόνα είναι τραβηγμένη με μια πλάγια κλίση και πιθανότατα από την μπροστινή όψη της εκκλησίας.
• Νεκροταφείο
  Στην συγκεκριμένη φωτογραφία βλέπουμε στην μέση μία μαυροφορεμένη κυρίως γυναίκα που βρίσκεται σε κίνηση. Στα δεξιά της φωτογραφίας παρατηρούμε έναν τάφο της τότε εποχής καθώς και στο βάθος της εικόνας βρίσκεται μία εκκλησία όπως καταλαβαίνουμε και από τον σταυρό στο πάνω μέρος του κτηρίου. Η φωτογραφία χαρακτηρίζεται από αρκετή βλάστηση όπως γρασίδι και δέντρα στο βάθος .
• Πανόραμα του βορινού τμήματος της Φλώρινας
  Η φωτογραφία με αριθμό 364 πάνω στο φιλμ αποτελεί συνέχεια προηγούμενων λήψεων του φωτογράφου , που απεικονίζουν τη θέα της πόλης της Φλώρινας από ψηλά. Ο φωτογράφος είναι τοποθετημένος στο λόφο πάνω από το ποτάμι της Φλώρινας (Λόφος Αγίου Παντελεήμονα ) και στοχεύει τμήμα της πόλης έχοντας τοποθετήσει τον φακό προς βορρά. Αναφορικά με τα στοιχεία φυσικού περιβάλλοντος θα λέγαμε ότι διακρίνεται ξεκάθαρα αυτή τη φορά σε σχέση με την 363 φωτογραφία το βουνό του οποίου την κορυφή ονομάζουμε Τάιμα, και που σήμερα βρίσκεται το καταφύγιο του παλαιοχωρίου. Διακρίνονται επίσης πληθώρα δέντρων και κομμάτια χερσαίας έκτασης και υποψία καλλιεργειών στη βάση του βουνού. Αναφορικά με το ανθρωπογενές περιβάλλον διακρίνονται πληθώρα κτισμάτων πολλά από τα οποία είναι διώροφα και μεγάλο σε όγκο όλο με κεραμοσκεπές. Στην εικόνα διακρίνουμε και κάποια πλίθινα σπίτια αλλά και ένα τζαμί. Πέριξ του τζαμιού σε μια διάσπαρτη έκταση διακρίνονται άσπρες κουκίδες που θα μπορούσαν να παραπέμπουν σε τάφους ενός μουσουλμανικού νεκροταφείου της πόλης. Στο κέντρο της φωτογραφίας επίσης διακρίνεται ένας μεγάλος ανοιχτός χώρος όπου φαίνεται να είναι συγκεντρωμένα κάρα με άλογα και κάποιοι άνθρωποι που διακρίνονται αμυδρά. Οι άμαξες πάνω στις οποίες είναι ζεσμένα άλογα μπορεί να περιέχουν εφόδια για το γαλλικό στρατό ή άλλου είδους προμήθειες. Η απόσταση του φωτογράφου δεν μας επιτρέπεται να διακρίνουμε λεπτομέρειες από τις αυλές των σπιτιών και τους δρόμους αναφορικά με την παρουσία άλλων στοιχείων ή και τεχνουργημάτων. Όσον αφορά την εποχή του χρόνου, λαμβάνοντας υπόψη την απουσία χιονιού στα ορατά ψηλότερα σημεία του απέναντι βουνού, σε συνδυασμό με την καθαρή ατμόσφαιρα και την απουσία καπνού από το σύνολο των καμινάδων αλλά και τα πυκνά φύλλα στα δέντρα θα αποκλείαμε το χειμώνα με σιγουριά και θα τοποθετούσαμε την εποχή σε τέλος άνοιξης με καλοκαίρι ή αρχές φθινοπώρου. Ο φωτισμός και η αίσθηση που αποπνέει η φωτογραφία συγκρίνοντας την με την 363 μας ωθεί στο συμπέρασμα ότι ο φωτογράφος έχει τραβήξει τις λήψεις σε διαδοχικά καρέ την ίδια στιγμή της ημέρας η οποία και με βάση το φωτισμό και το σημείο του ορίζοντα αλλά και τις σκιάσεις των σπιτιών μας παραπέμπει ότι πρόκειται για μεσημεριανή ή απογευματινή ώρα.
• Η Φλώρινα από ψηλά
  Στην φωτογραφία απεικονίζεται η πανοραμική άποψη της πόλης της Φλώρινας. Ο φωτογράφος είναι τοποθετημένος στο λόφο πάνω από το ποτάμι της Φλώρινας (Λόφος Αγίου Παντελεήμονα ). Ο φωτογράφος αποθανατίζει τμήμα από την πόλη και έχει τοποθετήσει τον φακό προς βορρά. Αναφορικά με τα στοιχεία φυσικού περιβάλλοντος θα λέγαμε ότι διακρίνεται η αρχή από το βουνό του οποίου την κορυφή ονομάζουμε Τάιμα , πλήθος δέντρων αλλά και κομμάτι από την πεδιάδα που βρίσκεται μετά τη Φλώρινα και αμυδρά κάποια τμήματα από το νότιο κομμάτι του όρους Καιμακ Τσαλάν ή Βόρας. Σχετικά με το ανθρωπογενές περιβάλλον διακρίνονται πληθώρα κτισμάτων πολλά από τα οποία είναι διώροφα και μεγάλο σε όγκο όλο με κεραμοσκεπές. Στην εικόνα διακρίνουμε και κάποια πλίθινα σπίτια αλλά και δύο τζαμιά. Πέριξ του τζαμιού σε μια διάσπαρτη έκταση διακρίνονται άσπρες κουκίδες που θα μπορούσαν να παραπέμπουν σε τάφους ενός μουσουλμανικού νεκροταφείου της πόλης, κάτι που ταιριάζει και αν αναλογιστούμε ότι εκείνη η βορειοδυτική άκρη της πόλης κατοικείτο από μουσουλμάνους. Αμυδρά διακρίνονται στο κέντρο της εικόνας σε κάποια χέρσα έκταση κάποιοι άνθρωποι. Ζώα οικόσιτα απουσιάζουν από το πλάνο. Η απόσταση του φωτογράφου δεν μας επιτρέπεται να διακρίνουμε λεπτομέρειες από τις αυλές των σπιτιών και τους δρόμους αναφορικά με την παρουσία άλλων στοιχείων ή και τεχνουργημάτων. Όσον αφορά την εποχή του χρόνου, λαμβάνοντας υπόψη την απουσία χιονιού στα ορατά ψηλότερα σημεία του απέναντι βουνού, σε συνδυασμό με την καθαρή ατμόσφαιρα και την απουσία καπνού από το σύνολο των καμινάδων αλλά και τα πυκνά φύλλα στα δέντρα θα αποκλείαμε το χειμώνα με σιγουριά και θα τοποθετούσαμε την εποχή σε τέλος άνοιξης με καλοκαίρι ή αρχές φθινοπώρου.
• Σερβικοί τάφοι
  Η φωτογραφία, φαίνεται πως δεν είναι σκηνοθετημένη αλλά αποτυπώνει, όπως φαίνεται και στη λεζάντα τους Σερβικούς Τάφους. Υπάρχουν 2 κτίρια και μια περίφραξη τα οποία είναι φτιαγμένα από πέτρα. Το μεγάλο κτίριο πίσω, ίσως, είναι οστεοφυλάκιο ή κάποια εκκλησία. Έξω από την περίφραξη υπάρχουν τρείς άνδρες οι οποίοι φαίνεται να κάνουν κάτι μαζί, ίσως να θάβουν κάποιον. Η ενδυμασία τους δείχνει πως είναι στρατιωτική ενώ η ηλικία τους δεν μπορεί να προσδιοριστεί. Επιπλέον, υπάρχουν σταυροί ως ένδειξη πως εκεί είναι οι τάφοι, όπως αναφέρεται και στη λεζάντα, είναι Σέρβικοι .Οι σταυροί εκδηλώνουν ότι είναι Χριστιανικό κοιμητήριο, ενώ και οι τάφοι είναι φτιαγμένοι από πέτρα. Το νεκροταφείο ίσως βρίσκεται σε κάποιον λόφο, στον οποίο υπάρχει βλάστηση αν και ξερή. Ο μήνας που τραβήχτηκε η φωτογραφία είναι Νοέμβριος.