ΨΗΦΙΑΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ «ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ»

Αντικείμενα

• Το Μπελβεντέρε
  Στην συγκεκριμένη φωτογραφία διακρίνουμε το φυσικό περιβάλλον στο όποιο υπάρχει μια μεγάλη έκταση χωραφιών. Η φωτογραφία είναι ασπρόμαυρη και δεν μοιάζει να είναι σκηνοθετημένη, παράλληλα είναι τραβηγμένη τη μέρα, καθώς ο ουρανός είναι πολύ φωτεινός και υπάρχει μια σκιά πίσω από το κτήριο. Πιο αναλυτικά, στη φωτογραφία παρατηρούμε ένα πέτρινο κτήριο με σκεπή που μοιάζει με τρούλο κάτω από το όποιο στέκονται δυο στρατιωτικοί. Ο ένας στρατιωτικός κοιτάζει ευθεία προς τα χωράφια, και ο άλλος έχει γυρίσει προς τα δεξιά και κοιτάζει τον φωτογραφικό φακό του φωτογράφου. Η ενδυμασία τους είναι στρατιωτική και βαριά παρόλο που φαίνεται να έχει πολύ καλό καιρό. Τέλος, γύρω από το πέτρινο κτίσμα υπάρχουν κάποια δέντρα αλλά και κάποιες πέτρες διάσπαρτες στο χωράφι
• Φεύγοντας για δουλεία (Οκτώβριος 1916)
  Στην συγκεκριμένη φωτογραφία παρατηρούμε έναν λασπωμένο δρόμο τον όποιο διασχίζει ένα καρό μαζί με 15 πεζούς εργάτες και δυο άλογα, στα όποια επιβαίνουν δυο άνδρες. Η φωτογραφία είναι ασπρόμαυρη και δεν μοιάζει να είναι σκηνοθετημένη διότι υπάρχει κίνηση, παρότι οι άνδρες της φωτογραφίας κοιτάζουν τον φωτογράφο. Η ενδυμασία των ανθρώπων είναι πολύ απλή και πιθανότατα να είναι αγρότες καθώς φοράνε μπότες και χοντρές φανέλες, από τη διάθεση τους φαίνεται πως είναι πολύ κουρασμένοι και εξαντλημένοι, διότι μάλλον θα δούλευαν σε κάποιο χωράφι για πολλές ώρες κάτω από τον ήλιο, μιας και φαίνεται να είναι μέρα. Στα χεριά τους κρατάνε φτυαριά και αλλά γεωργικά εργαλεία. Πίσω από τους άντρες που διασχίζουν τον δρόμο παρατηρούμε οτι υπάρχουν δυο κτήρια που πιθανότατα να είναι είτε σπίτια είτε αποθήκες και κάποια ψηλά δέντρα. Στο βάθος πολύ αχνά παρατηρούμε πως υπάρχει ένας μιναρές
• Συνοδεία πυρομαχικών προς τη Τζιβόνιτσα (Οκτώβριος 1916)
  Η συγκεκριμένη εικόνα που έχουμε να αναλύσουμε όπως αναφέρεται και στη λεζάντα της φωτογραφίας είναι η απεικόνιση της πορείας των στρατιωτών προς την Τριβόνιτσα, μεταφέροντας όπλα και πυρομαχικά. Η φωτογραφία αυτή δεν μοιάζει να είναι σκηνοθετημένη, παρόλο που βλέπουμε μερικούς από τους άνδρες να κοιτάζουν προς το φακό της κάμερας, βρίσκονται όμως εν κίνηση και είναι τραβηγμένη σε ασπρόμαυρο χρώμα. Πιο αναλυτικά, στην φωτογραφία παρατηρούμε πολλές άμαξες με δυο άλογα η κάθε μια , περίπου είκοσι στον αριθμό, να κουβαλούν στις καρότσες τους πυρομαχικά και όπλα διασχίζοντας τον χωματόδρομο και πηγαίνοντας προς τη Τριβόνιτσα. Πιθανότατα, να είναι μέρα, διότι ο ουρανούς πάνω από τους ανθρώπους είναι πολύ ανοιχτόχρωμος και μοιάζει να έχει ήλιο. Το τοπίο γύρω από τους ανθρώπους και τις άμαξες είναι χωράφια τα οποία όπως φαίνεται δεν έχουν καλλιεργηθεί ακόμα
• Συνοδεία πυρομαχικών προς τη Τζιβόνιτσα (Οκτώβριος 1916)
  Στην συγκεκριμένη εικόνα παρατηρούμε μια βουνοπλαγιά και ένα χωράφι με στάχια θερισμένο, ανάμεσα από τα όποια υπάρχει ένας χωματόδρομος που τον διασχίζουν τρεις μεγάλες άμαξες που τις μετακινούν οκτώ άλογα τη κάθε μια. Πάνω στα άλογα υπάρχουν δώδεκα άνδρες οι όποιοι ελέγχουν τα άλογα που μεταφέρουν τις άμαξες με τα πυρομαχικά. Η εικόνα είναι ασπρόμαυρη και δεν μοιάζει σκηνοθετημένη αφού φαίνεται να υπάρχει κίνηση στις άμαξες που διασχίζουν τον δρόμο. Παράλληλα όμως, παρατηρούμε ότι μερικοί από τους άνδρες που βρίσκονται πάνω στα άλογα έχουν δει τον φωτογράφο και κοιτούν προς τον φακό της κάμερας του, παράλληλα από την ενδυμασία τους μοιάζει να είναι στρατιωτικοί, καθώς φοράνε πουκάμισα και καπελά στρατού . Στο βάθος βλέπουμε ακόμη έναν άνθρωπο να είναι πάνω σε ένα άλογο μονός του σε απόσταση από τους υπόλοιπους. Τέλος, από το χρώμα του ουρανού πιθανότατα να είναι μέρα και να γίνεται αυτή η μεταφορά των πυρομαχικών.
• Ο αραμπάς βαλτώθηκε και η διάσωση του (Οκτώβριος 1916)
  Στην συγκεκριμένη φωτογραφία παρατηρούμε έναν δρόμο στον όποιο υπάρχουν πολλές άμαξες που κουβαλάμε σάκους που πιθανότατα να περιέχουν κάποια σάτιρα από τα χωράφια που καλλιεργούσαν εκείνη την εποχή οι άνθρωποι που βλέπουμε στην εικόνα. Η φωτογραφία είναι ασπρόμαυρη και δεν μοιάζει να είναι σκηνοθετημένη μιας και οι άνθρωποι δεν κοιτάζουν τον φακό του φωτογράφου. Αριστερά της φωτογραφίας παρατηρούμε στο έδαφος κάποια τσουβάλια που πιθανότατα να έχουν αφήσει οι αγρότες με την σοδειά τους. Στο βάθος παρατηρούμε τουλάχιστον είκοσι άμαξες με μουλάρια να τις τραβούν μεταφέροντας τα τσουβάλια, ενώ δεξιά της φωτογραφίας βρίσκονται δυο άμαξες με τρία άλογα και στις καρότσες πολλά τσουβάλια, να έχουν κολλήσει σε έναν λασπωμένο βάλτο και να μην μπορούν να ξεκολλήσουν, όπως το ίδιο αναγράφεται και στην λεζάντα της φωτογραφίας. Τέλος, στην εικόνα φαίνεται ένας άνθρωπος με αγροτική ενδυμασία να κοιτάζει την κάμερα του φωτογράφου, μένοντας ακίνητος μπροστά από τις βαλτωμένες άμαξες
• Το σερβικό νεκροταφείο στα πρώην χαρακώματα (Νοέμβριος 1916)
  Στην συγκεκριμένη εικόνα παρατηρούμε ένα μεγάλο σε έκταση τοπίο που είναι φυσικό περιβάλλον, το όποιο είναι όπως αναγράφεται και στην λεζάντα της φωτογραφίας ένα σερβικό νεκροταφείο, στο σημείο που στο παρελθόν βρίσκονταν τα χαρακώματα. Ειδικότερα η φωτογραφία είναι ασπρόμαυρη και στο σημείο δεν υπάρχει κάποια ανθρωπινή μορφή. Τίποτα δεν μοιάζει να είναι σκηνοθετημένο και παρατηρούμε ότι υπάρχουν τουλάχιστον είκοσι στο αριθμό ξύλινοι σταυροί που μας υποδηλώνουν τους τάφους των στρατιωτών. Παράλληλα, στη εικόνα παρατηρούμε ότι υπάρχουν και κάποιες πέτρινες πλάκες οι οποίες καλύπτουν τα μνημεία των νεκρών καθώς και κάποιες πέτρες περιμετρικά από τα μνήματα. Η όρθια ξύλινη κατασκευή πολύ πιθανόν να ήταν μια πόρτα πάνω στην όποια αναγράφεται η ονομασία του σημείου καθώς και το ότι στο σημείο είναι θαμμένοι Σέρβοι στρατιώτες, λογικά στην σερβική γλωσσά. Τέλος, πάνω στο λόφο παρατηρούμε ότι υπάρχει ένα δέντρο αλλά και τρία κτίσματα, που πολύ πιθανόν να είναι κάποιες αποθήκες αγροτών.
• Ατύχημα αυτοκίνητου (Νοέμβριος 1916)
  Στην συγκεκριμένη εικόνα παρατηρούμε όπως αναγράφεται και στην λεζάντα της φωτογραφίας ένα ατύχημα αυτοκίνητου της εποχής. Πιο συγκεκριμένα, η εικόνα είναι ασπρόμαυρη και δεν φαίνεται να είναι σκηνοθετημένη καθώς τα αυτοκίνητα που φαίνονται στο βάθος βρίσκονται σε κίνηση και ο άνθρωπος που διακρίνουμε στο βάθος πίσω από αυτοκίνητο που έχει καταστραφεί δεν κοιτάζει την κάμερα του φωτογράφου. Αναλυτικότερα, παρατηρούμε ένα τοπίο στο όποιο δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιο είδος ζωής πέραν από τα αυτοκίνητα που περνούν διασχίζοντας τον δρόμο. Το αυτοκίνητο που βλέπουμε να έχει καταστραφεί έχει πέσει στο γκρεμό και είναι διαλυμένο, πιθανότατα διότι μετά την πτώση είχε αρπάξει φωτιά, απομένοντας μόνο το εσωτερικό του. Στο βάθος της φωτογραφίας βλέπουμε ένα βουνό και πιο μπροστά δυο στρατιωτικά αυτοκίνητα να διασχίζουν με ταχύτητα τον δρόμο, αφήνοντας πίσω τους σκόνη. Τέλος, ένα ακόμη στοιχειό που φαίνεται στην συγκεκριμένη εικόνα είναι ο άνθρωπος που είναι σκυμμένος πίσω από το κατεστραμμένο αυτοκίνητο, ο όποιος πιθανότατα να κάνει κάποια γεωργική εργασία
• Παιδιά Σέρβων που προσφέρουν λουλούδια σε Σέρβο στρατιώτη
  Η συγκεκριμένη φωτογραφία τραβήχτηκε τον Νοέμβριο του 1916 στο χωριό Μελίτη (πρώην Vostaran) και απεικονίζει έναν Σέρβο στρατιώτη μέσης ηλικίας, δύο ανήλικα παιδιά και έναν μεγαλύτερο σε ηλικία άνδρα να στέκονται μπροστά από κάποιο σπίτι. Το σπίτι αυτό λογικά βρίσκεται μέσα στο χωριό και είτε είναι δικό τους ή απλά περνούσαν και στάθηκαν μπροστά του για να βγουν μία φωτογραφία. Πιο συγκεκριμένα, παρατηρούμε ένα νεαρό κορίτσι και ένα μικρότερο σε ηλικία αγόρι να κοιτούν με δέος έναν Σέρβο στρατιώτη στο πρόσωπο και να του προσφέρουν λουλούδια. Αξιοσημείωτο είναι ότι και ο στρατιώτης τα κοιτά και μάλιστα με το ένα χέρι του αγκαλιάζει το κοριτσάκι. Από τη λεζάντα πληροφορούμαστε ότι πρόκειται για παιδιά Σέρβων. Μία υπόθεση είναι ότι ο μεγαλύτερος άνδρας που απεικονίζεται είναι ο πατέρας των παιδιών και αυτά ως ένδειξη σεβασμού στον στρατιώτη του προσφέρουν λουλούδια για να τον τιμήσουν. Από την άλλη, ίσως ο στρατιώτης είναι συγγενής των παιδιών και αυτά τον καλωσορίζουν με λουλούδια επειδή γύρισε ζωντανός. Εξάλλου, ο στρατιώτης φοράει ακόμη την στρατιωτική του στολή καθώς και κρατάει το όπλο στα χέρια του. Αυτό σημαίνει ότι ίσως μόλις επέστρεψε και τον υποδέχτηκαν βγάζοντας και μία φωτογραφία ή ότι τα παιδιά θέλησαν να βγουν μία φωτογραφία με έναν στρατιώτη λόγω του θαυμασμού που του έχουν. Η λήψη πιθανότατα είναι σκηνοθετημένη καθώς οι εικονιζόμενοι στέκονται μπροστά στον φακό ποζάροντας ενώ ο μεγαλύτερος σε ηλικία άνδρας φαίνεται να έχει στραμμένο και το βλέμμα του στον φωτογραφικό φακό. Τόσο το σπίτι όσο και το πλακόστρωτο δρομάκι αποτελούν στοιχεία ανθρωπογενούς περιβάλλοντος. Παρατηρούμε ότι το σπίτι είναι χτισμένο από τσιμέντο και έχει ένα μικρό ξύλινο μπαλκόνι φτιαγμένο με τρόπο διαφορετικό από σήμερα, καθώς στηρίζεται σε δύο ξύλινα δοκάρια. Ακόμη, κάτω από αυτό υπάρχει ένα παράθυρο. Θα λέγαμε λοιπόν, ότι πρόκειται για ένα παραδοσιακό, φτωχικό χωριατόσπιτο. Αναφορικά με την ενδυμασία των εικονιζόμενων, οι δύο άνδρες και το μικρό αγόρι φορούν καπέλο ενώ το κορίτσι φοράει ανοιχτόχρωμη μαντίλα (πιθανόν λόγω του νεαρού της ηλικίας). Επιπλέον, το κορίτσι είναι ντυμένο με φορεσιά (ίσως παραδοσιακή φορεσιά) και από ότι φαίνεται φοράει και ποδιά. Το γεγονός αυτό δείχνει ότι από μικρή ηλικία τα κορίτσια βοηθούσαν στις οικιακές εργασίες και το μαγείρεμα. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι δεν φοράει παπούτσια και τα πόδια του είναι γυμνά. Παράλληλα το αγοράκι είναι εξίσου πολύ απλά ντυμένο με ένα καρό πουκάμισο και μαύρο παντελόνι. Ο στρατιώτης φορά την σέρβικη στρατιωτική στολή και με το δεξί του χέρι κρατά το όπλο του. Το όπλο αποτελεί το μοναδικό τεχνούργημα που απεικονίζεται στη φωτογραφία. Επίσης, ο άνδρας που στέκεται στα δεξιά της φωτογραφίας είναι μαυροντυμένος με μουστάκι και φοράει κάτι σαν γκέτες. Σύμφωνα με την ενδυμασία τους προκύπτει ότι κοινωνικοοικονομική τους κατάσταση πιθανόν είναι χαμηλή αλλά και ότι είναι φθινόπωρο καθώς είναι σχετικά ζεστά ντυμένοι. Τέλος, τα λουλούδια (αγριολούλουδα) που προσφέρουν τα παιδιά στον στρατιώτη είναι τα μόνα φυτά στην εικόνα και σίγουρα έχουν συμβολικό χαρακτήρα.
• Ταφή ενός Σέρβου στρατιώτη (3)
  Στη συγκεκριμένη φωτογραφία απεικονίζονται εννέα άνδρες μέσης ηλικίας οι οποίοι είναι συγκεντρωμένοι σε μία περιοχή της Μελίτης (πρώην Vostaran) στην οποία φαίνεται να θάβουν τους νεκρούς του πολέμου. Η περιοχή αυτή φαίνεται να είναι κάπου έξω από το κέντρο του χωριού καθώς στο σκηνικό δεν διακρίνονται στοιχεία ανθρωπογενούς χαρακτήρα όπως οικισμοί και κτίρια. Το μόνο στοιχείο ανθρωπογενούς χαρακτήρα είναι ένας πέτρινος τοίχος ο οποίος μπορεί να περιβάλλει την αυλή κάποιου σπιτιού. Ωστόσο, είναι λίγο απίθανο το νεκροταφείο να είναι τόσο κοντά σε σπίτι καθώς συνηθίζεται τα νεκροταφεία να βρίσκονται σε μία πιο απομακρυσμένη περιοχή. Ακόμη, παρατηρείται «φτωχή» βλάστηση στο τοπίο γεγονός που μαρτυρά την εποχή της λήψης που είναι το Φθινόπωρο (Νοέμβριος). Τα μόνα φυτά που υπάρχουν είναι λίγα ξερά χόρτα και δέντρα χωρίς φύλλωμα. Στην φωτογραφία αυτή παρατηρούνται επίσης, περίπου έξι χωμάτινοι τάφοι. Θα λέγαμε ότι πρόκειται για ένα «πρόχειρο» νεκροταφείο. Όλοι οι τάφοι φέρουν επάνω τους σταυρό που αποτελεί σύμβολο του Χριστιανισμού. Επίσης, η φωτογραφία ανήκει στην σειρά φωτογραφιών με τίτλο: Στρατός της Ανατολής με διοικητή τον στρατηγό Sarrail. Ο λεγόμενος Στρατός της Ανατολής του Sarrail αποτελούταν από Γάλλους στρατιώτες καθώς και στρατιώτες από τις αποικίες τις Γαλλίας. Για αυτό το λόγο στη φωτογραφία βλέπουμε και τρεις έγχρωμους άνδρες, δηλαδή με πιο σκούρο χρώμα δέρματος συγκριτικά με τους υπόλοιπους. Από τη λεζάντα πληροφορούμαστε ότι το περιστατικό που απεικονίζεται αφορά την ταφή ενός Σέρβου στρατιώτη. Όπως είναι γνωστό οι Σέρβοι είναι κυρίως Ορθόδοξοι Χριστιανοί στο θρήσκευμα όπως και ένα μεγάλο μέρος των Γάλλων. Συνεπώς, είναι λογική η ύπαρξη σταυρών επάνω στους τάφους καθώς και η τέλεση μυστηρίου από παππά, ο οποίος εντοπίζεται και στη φωτογραφία. Ο παππάς γίνεται αντιληπτός κυρίως από την ενδυμασία του που αποτελείται από ράσα και μακρύ παλτό αλλά και από τα πιο μακριά μαλλιά και μούσια του. Η ενδυμασία των υπολοίπων είναι παρόμοια και αποτελείται από καθημερινά, απλά και ζεστά ρούχα τα οποία αποδεικνύουν την χαμηλή κοινωνικοοικονομική τους κατάσταση. Επιπλέον, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο νεκρός βρίσκεται ξαπλωμένος στο έδαφος και σκεπασμένος με ύφασμα. Ενώ λοιπόν, ο παππάς με τους υπόλοιπους πέντε τελούν το μυστήριο της κηδείας, λίγο πιο δίπλα παρατηρείται ένας έγχρωμος άνδρας σκυμμένος επάνω σε ένα μνήμα και άλλοι δύο να σκάβουν με τη βοήθεια φτυαριού. Πιθανόν ο έγχρωμος άνδρας να θρηνεί ή ακόμη και να σκάβει για τη δημιουργία τάφου. Η αυθόρμητη στάση των εικονιζόμενων καθώς και το γεγονός ότι κανένας δεν κοιτάζει στον φακό συνηγορούν ότι η λήψη δεν είναι σκηνοθετημένη. Επιπρόσθετα, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι κατά κανόνα τα μνήματα «κοιτάζουν» στην Ανατολή συμπεραίνουμε ότι ο φωτογραφικός φακός είναι στραμμένος ανάμεσα σε Βορρά και Δύση. Τέλος, επάνω στη φωτογραφία παρατηρείται η ύπαρξη μίας σημείωσης. Ίσως πρόκειται για κείμενο ή κωδικό που παραπέμπει σε κάποια αρίθμηση καταλόγου για την αρχειοθέτηση του φωτογραφικού υλικού.
• Ταφή ενός Σέρβου στρατιώτη (2)
  Στη συγκεκριμένη φωτογραφία απεικονίζονται έντεκα άνδρες σε μία τοποθεσία με πολλούς χωμάτινους τάφους στο χωριό Μελίτη (πρώην Vostaran). Στο σκηνικό παρατηρούμε μεγάλες εκτάσεις γης χωρίς βλάστηση και μπροστά χωμάτινο έδαφος με πέτρες και ελάχιστα ξερά χόρτα που συνάδουν με την εποχή λήψης (Φθινόπωρο). Ακόμη, υπάρχουν πολλοί χωμάτινοι τάφοι ο ένας δίπλα στον άλλο, χωρισμένοι μεταξύ τους με πέτρες. Ωστόσο στη δεξιά μεριά της φωτογραφίας παρατηρούνται πιο πρόσφατοι τάφοι καθώς το χώμα δεν έχει προλάβει να «κάτσει» και δεν υπάρχουν γύρω τους πέτρες. Παράλληλα, οι στοίβες από χώμα μαρτυρούν ότι υπάρχουν κι άλλοι νεκροί που πρέπει να θαφτούν. Σε όλους τους τάφους όμως ανεξαιρέτως, υπάρχει από ένας λευκός σταυρός, σύμβολο του χριστιανισμού. Η λήψη δεν φαίνεται σκηνοθετημένη καθώς είναι αρκετά μακρινή και δεν μπορούν να διακριθούν καθαρά τα πρόσωπα και οι εκφράσεις τους, κανένας άνδρας δεν κοιτάζει προς τον φακό και η στάση τους διακρίνεται από αυθορμητισμό. Για παράδειγμα, στο αριστερό μέρος της φωτογραφίας παρατηρούμε έναν άνδρα που περπατάει και έχει φωτογραφηθεί ο μισός ενώ λίγο πιο δίπλα έναν άνδρα ο οποίος φαίνεται ελάχιστα καθώς βρίσκεται μέσα στον λάκκο. Παρατηρώντας πιο προσεκτικά, βλέπουμε κοντά στο κεφάλι του ένα αντικείμενο που μοιάζει με το τέλος ενός φτυαριού. Πιθανόν λοιπόν αυτός ο άνδρας να σκάβει για να προετοιμάσει τον τάφο κάποιου νεκρού Σέρβου στρατιώτη. Το ίδιο φαίνεται να κάνουν και άλλοι δύο στρατιώτες λίγο πιο πέρα. Ο ένας από αυτούς στέκεται όρθιος με την πλάτη γυρισμένη στο φακό (στοιχείο ότι η φωτογραφία δεν έχει σκηνοθετηθεί) κρατώντας στα χέρια του ένα φτυάρι ενώ ο άλλος είναι σκυμμένος και πιθανόν σκάβει. Συγχρόνως με τους στρατιώτες που προετοιμάζουν τους τάφους των νεκρών, παρατηρούμε και πέντε ακόμη άνδρες, μάλλον μεσήλικες, να στέκονται όρθιοι κοιτώντας προς τα κάτω. Από ό,τι μπορούμε να καταλάβουμε, ο ένας από αυτούς είναι παππάς αφού φορά ράσα. Το περιστατικό που απεικονίζεται λοιπόν, σύμφωνα και με την λεζάντα, είναι η κηδεία ενός Σέρβου στρατιώτη. Παρατηρούμε ότι ο παππάς στέκεται πάνω από τον νεκρό, ο οποίος βρίσκεται ξαπλωμένος στο έδαφος και από πάνω του έχει έναν λευκό σταυρό, και λογικά διαβάζει το ευαγγέλιο τελώντας κάποια τελετή για την ανάπαυση του νεκρού. Η ενδυμασία των εικονιζόμενων είναι παρόμοια. Ο μόνος που ξεχωρίζει έντονα είναι ο παππάς, ο οποίος φορά ράσα. Όλοι οι υπόλοιποι είναι παρόμοια ντυμένοι, με απλά και ζεστά ρούχα. Η ενδυμασία τους μαρτυρά ότι πιθανώς πρόκειται για ανθρώπους χαμηλής κοινωνικοοικονομικής κατάστασης και ότι η εποχή λήψης είναι το Φθινόπωρο και πιο συγκεκριμένα στις 30 Νοεμβρίου του 1916. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι οι άνδρες που στέκονται πάνω από τον νεκρό έχουν βγαλμένο το καπέλο τους και το κρατούν στο χέρι. Ίσως ως ένδειξη σεβασμού. Χρησιμοποιώντας επίσης τα μνήματα ως σημάδια προσανατολισμού και γνωρίζοντας ότι «κοιτάνε» προς την Ανατολή, καταλήγουμε ότι ο φωτογραφικός φακός είναι στραμμένος προς το Νότο. Τέλος, στην άκρη της φωτογραφίας παρατηρούμε σημειωμένους κάποιους αριθμούς που πιθανόν να αντιστοιχούν σε κάποια αρίθμηση καταλόγου για την καλύτερη οργάνωση και αρχειοθέτηση των φωτογραφιών.