ΨΗΦΙΑΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ «ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ»

Αντικείμενα

• Φυλακισμένοι στην πλατεία του χωριού
  Η συγκεκριμένη φωτογραφία, είναι αυθόρμητη διότι δύο άνδρες έχουν πλάτη στον φωτογραφικό φακό και φαίνεται να συζητάνε μεταξύ τους. Αντίθετα όμως, κάποιοι γνωρίζουν ότι θα τους βγάλει κάποιος φωτογραφία γιατί γνωρίζουν την ύπαρξη του φωτογράφου γι’ αυτό κοιτάνε τον φακό της κάμερας και ποζάρουν, κρατώντας στα χέρια τους τα πανωφόρια τους και κάποιοι από αυτούς στηρίζονταν στην καραμπίνα τους. Η εικόνα είναι ασπρόμαυρη. Απεικονίζει, τους φυλακισμένους στην πλατεία του χωριού. Φαίνεται ότι είναι φυλακισμένοι διότι, τους περικυκλώνουν στρατιώτες που είναι οπλισμένοι. Πίσω από τους ανθρώπους αντικρίζουμε δυο σπίτια το καταλαβαίνουμε γιατί το ένα έχει καμινάδα. Οι στρατιώτες και οι φυλακισμένοι είναι βαριά ντυμένοι λόγω εποχής. Ένας στρατιώτης, είναι καθισμένος στο έδαφος έχοντας αφήσει την καραμπίνα του για να ξεκουραστεί. Μπορούμε να διακρίνουμε, από την ενδυμασία του, τον διοικητή τον στρατηγό Sarrail
• Φλώρινα χειμώνας (2)
  Στη συγκεκριμένη φωτογραφία βρισκόμαστε κοντά στην αγορά της Φλώρινας την περίοδο του χειμώνα όπως αναγράφεται και στον τίτλο αλλά και από τη φωτογραφία αφού βλέπουμε χιόνι στις σκεπές των σπιτιών και στους δρόμους. Πιο συγκεκριμένα αυτό που μας κεντρίζει το ενδιαφέρον στην φωτογραφία είναι η γυναίκα που φαίνεται να περπατά προς μία κατεύθυνση φορώντας λευκή μαντήλα και φούστα πράγμα που υποδηλώνει το νερό της ηλικίας της, επιπλέον μπροστά από τα κτίρια της φωτογραφίας μπορούμε να δούμε 3 παιδιά να στέκονται πλάτη δίπλα από στρατιωτικούς μετά κάρα τους .Άξιο είναι επίσης να σημειωθεί ότι στο βάθος μπορούμε να διακρίνουμε από τη σκεπή το τότε γυμνάσιο της Φλώρινας κτίριο το οποίο κατεδαφίστηκε και στη θέση του χτίστηκε το σημερινό τρίτο γυμνάσιο Φλώρινας .Στα δεξιά της φωτογραφίας στο βάθος μπορούμε να δούμε το ποτάμι της Φλώρινας τον Σακουλέβα καθώς και δυο ψηλά δέντρα.
• Σερβίδες και Βουλγάρες στην πηγή
  Η φωτογραφία αυτή δεν είναι σκηνοθετημένη καθώς όλα τα πρόσωπα είναι σε φυσική θέση και δεν κοιτάνε την κάμερα. Ο φωτογράφος βρίσκεται σε μικρή απόσταση και στην ίδια ευθεία με τους ανθρώπους. Στην φωτογραφία απεικονίζονται εννιά άνθρωποι, οι οποίοι βρίσκονται σε μια πηγή και βάζουν νερό σε κανάτες. Πιο αναλυτικά, στην εικόνα βρίσκονται τέσσερις γυναίκες, τέσσερις άντρες στρατιώτες και ένα παιδί. Οι γυναίκες συζητούν μεταξύ τους, ενώ οι δύο έχουν γυρισμένη την πλάτη τους στην κάμερα. Οι τρεις γυναίκες έχουν την ίδια ενδυμασία, λευκή μαντίλα, λευκό ρούχο και μαύρο πανωφόρι, ενώ η άλλη έχει λευκή φορεσιά και δεν φοράει μαντίλα. Ο ένας στρατιώτης είναι σκυμμένος για να πάρει νερό, ο άλλος είναι όρθιος και φοράει ένα μαντίλι στο κεφάλι για προστασία από τον ήλιο, ο άλλος στέκεται όρθιος και επιβλέπει την κατάσταση, ενώ ο άλλος βρίσκεται πιο πέρα κρατώντας μια κανάτα. Το παιδί είναι όρθιο με πλάτη στην κάμερα συνομιλεί με τις γυναίκες και φοράει μια παραδοσιακή φορεσιά. Κάτω στα πόδια τους βρίσκονται στάμνες. Στην πηγή γύρω γύρω έχει χτίσμα από πέτρες ενώ από πίσω βρίσκεται ένας μεγάλος αχυρένιος φράχτης και διακρίνεται ένα κτήριο, το οποίο δεν φαίνεται καλά. Πίσω από τους ανθρώπους φαίνεται ένας μεγάλος θάμνος, δύο δεντράκια από δεξιά και ένα λεπτό και μακρύ σε ύψος δέντρο σε απόσταση. Η εποχή είναι φθινόπωρο και συγκεκριμένα Οκτώβριος του 1916.
• Στον τομέα της Φλώρινας (Νοέμβριος 1916). 28 άλογα σκοτώθηκαν από βόμβες εχθρικών αεροσκαφών
  Στην συγκεκριμένη φωτογραφία παρατηρούμε την θανάτωση 28 αλόγων από βόμβες εχθρικών αεροσκαφών στην Ιτέα σε ένα χωριό της Φλώρινας. Στην φωτογραφία βλέπουμε ότι τα άλογα είναι πεσμένα στο έδαφος επειδή έχουν σκοτωθεί από τις βόμβες . Επίσης , όσον αφορά το φυσικό περιβάλλον παρατηρούμε ότι το τοπίο έχει δένδρα στο βάθος της φωτογραφίας , αποξεραμένα χόρτα και χώματα . φαίνεται δηλαδή ότι είναι σε πεδινή ανοιχτή περιοχή και συγκεκριμένα σε κάποιο χωράφι. Επιπλέον, όσον αφορά το ανθρωπογενές περιβάλλον παρατηρούμε ότι υπάρχουν τρεις άνδρες γύρω στην ηλικία των 50 ετών όπου ο ένας από αυτούς είναι όρθιος και οι άλλοι δύο άνδρες κάθονται στο έδαφος και φοράνε καπέλο, σακάκι ή πουκάμισο , παντελόνι και μπότες . Η ενδυμασία τους μαρτυρά την φτωχή λόγω ότι τα ρούχα τους είναι παλιά και απλά αλλά και την απλοϊκή τους κοινωνικοοικονομική κατάσταση. Τα πρόσωπα των ανδρών δεν μπορούμε να τα διακρίνουμε αλλά παρατηρούμε ότι οι δύο από αυτούς είναι στραμμένοι προς τον φακό. Τέλος η εποχή του χρόνου που πιστεύουμε ότι διαδραματίζεται το γεγονός είναι το φθινόπωρο.
• Παιδιά Σέρβων που προσφέρουν λουλούδια σε Σέρβο στρατιώτη
  Η συγκεκριμένη φωτογραφία τραβήχτηκε τον Νοέμβριο του 1916 στο χωριό Μελίτη (πρώην Vostaran) και απεικονίζει έναν Σέρβο στρατιώτη μέσης ηλικίας, δύο ανήλικα παιδιά και έναν μεγαλύτερο σε ηλικία άνδρα να στέκονται μπροστά από κάποιο σπίτι. Το σπίτι αυτό λογικά βρίσκεται μέσα στο χωριό και είτε είναι δικό τους ή απλά περνούσαν και στάθηκαν μπροστά του για να βγουν μία φωτογραφία. Πιο συγκεκριμένα, παρατηρούμε ένα νεαρό κορίτσι και ένα μικρότερο σε ηλικία αγόρι να κοιτούν με δέος έναν Σέρβο στρατιώτη στο πρόσωπο και να του προσφέρουν λουλούδια. Αξιοσημείωτο είναι ότι και ο στρατιώτης τα κοιτά και μάλιστα με το ένα χέρι του αγκαλιάζει το κοριτσάκι. Από τη λεζάντα πληροφορούμαστε ότι πρόκειται για παιδιά Σέρβων. Μία υπόθεση είναι ότι ο μεγαλύτερος άνδρας που απεικονίζεται είναι ο πατέρας των παιδιών και αυτά ως ένδειξη σεβασμού στον στρατιώτη του προσφέρουν λουλούδια για να τον τιμήσουν. Από την άλλη, ίσως ο στρατιώτης είναι συγγενής των παιδιών και αυτά τον καλωσορίζουν με λουλούδια επειδή γύρισε ζωντανός. Εξάλλου, ο στρατιώτης φοράει ακόμη την στρατιωτική του στολή καθώς και κρατάει το όπλο στα χέρια του. Αυτό σημαίνει ότι ίσως μόλις επέστρεψε και τον υποδέχτηκαν βγάζοντας και μία φωτογραφία ή ότι τα παιδιά θέλησαν να βγουν μία φωτογραφία με έναν στρατιώτη λόγω του θαυμασμού που του έχουν. Η λήψη πιθανότατα είναι σκηνοθετημένη καθώς οι εικονιζόμενοι στέκονται μπροστά στον φακό ποζάροντας ενώ ο μεγαλύτερος σε ηλικία άνδρας φαίνεται να έχει στραμμένο και το βλέμμα του στον φωτογραφικό φακό. Τόσο το σπίτι όσο και το πλακόστρωτο δρομάκι αποτελούν στοιχεία ανθρωπογενούς περιβάλλοντος. Παρατηρούμε ότι το σπίτι είναι χτισμένο από τσιμέντο και έχει ένα μικρό ξύλινο μπαλκόνι φτιαγμένο με τρόπο διαφορετικό από σήμερα, καθώς στηρίζεται σε δύο ξύλινα δοκάρια. Ακόμη, κάτω από αυτό υπάρχει ένα παράθυρο. Θα λέγαμε λοιπόν, ότι πρόκειται για ένα παραδοσιακό, φτωχικό χωριατόσπιτο. Αναφορικά με την ενδυμασία των εικονιζόμενων, οι δύο άνδρες και το μικρό αγόρι φορούν καπέλο ενώ το κορίτσι φοράει ανοιχτόχρωμη μαντίλα (πιθανόν λόγω του νεαρού της ηλικίας). Επιπλέον, το κορίτσι είναι ντυμένο με φορεσιά (ίσως παραδοσιακή φορεσιά) και από ότι φαίνεται φοράει και ποδιά. Το γεγονός αυτό δείχνει ότι από μικρή ηλικία τα κορίτσια βοηθούσαν στις οικιακές εργασίες και το μαγείρεμα. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι δεν φοράει παπούτσια και τα πόδια του είναι γυμνά. Παράλληλα το αγοράκι είναι εξίσου πολύ απλά ντυμένο με ένα καρό πουκάμισο και μαύρο παντελόνι. Ο στρατιώτης φορά την σέρβικη στρατιωτική στολή και με το δεξί του χέρι κρατά το όπλο του. Το όπλο αποτελεί το μοναδικό τεχνούργημα που απεικονίζεται στη φωτογραφία. Επίσης, ο άνδρας που στέκεται στα δεξιά της φωτογραφίας είναι μαυροντυμένος με μουστάκι και φοράει κάτι σαν γκέτες. Σύμφωνα με την ενδυμασία τους προκύπτει ότι κοινωνικοοικονομική τους κατάσταση πιθανόν είναι χαμηλή αλλά και ότι είναι φθινόπωρο καθώς είναι σχετικά ζεστά ντυμένοι. Τέλος, τα λουλούδια (αγριολούλουδα) που προσφέρουν τα παιδιά στον στρατιώτη είναι τα μόνα φυτά στην εικόνα και σίγουρα έχουν συμβολικό χαρακτήρα.
• Ο σερβικός ανεφοδιασμός μέσα από τις πίστες του Μοναστηριού
  Στην συγκεκριμένη φωτογραφία παρατηρούμε τον σερβικό ανεφοδιασμό μέσα από τις πίστες του Μοναστηριού. Το γεγονός αυτό διαδραματίζεται στην Αχλάδα δηλαδή σε ένα χωριό της Φλώρινας . Αρχικά , όσον αφορά το φυσικό περιβάλλον θα λέγαμε ότι το γεγονός διαδραματίζεται σε πεδινή ανοιχτή περιοχή και ότι στην εικόνα υπάρχουν δένδρα , χώματα, χόρτα και βουνά . Επίσης , παρατηρούμε ότι στην φωτογραφία υπάρχουν δύο κάρα που πηγαίνουν και τέσσερα κάρα που φεύγουν από κάπου , τα οποία αυτά κάρα τα τραβάνε άλογα . Τα κάρα πάνω τους έχουν από έναν οδηγό για να κατευθύνει το άλογο και από διάφορα εφόδια . Οι άνδρες της φωτογραφίας είναι γύρω στην ηλικία των 50 ετών και φοράνε καπέλο, μπότες , παντελόνι και κάποιο είδος πουκάμισου. Η ενδυμασία τους μαρτυρά την κοινωνικοοικονομική τους κατάσταση η οποία φαίνεται να είναι φτωχή και απλοϊκή. Τα πρόσωπα της φωτογραφίας δεν μπορούμε να τα διακρίνουμε . Επιπλέον , παρατηρούμε ότι το έδαφος έχει μπάρες με νερά δηλαδή λακούβες με νερό και αυτό δείχνει ότι εκείνη την ημέρα έβρεξε . Τέλος η εποχή του χρόνου που πιστεύουμε ότι διαδραματίζεται το γεγονός είναι το φθινόπωρο.
• Στα σερβοελληνικά σύνορα (Νοέμβριος 1916). Σερβικές προμήθειες μέσα από τις πίστες του Μοναστηριού
  Στην συγκεκριμένη φωτογραφία παρατηρούμε τις σερβικές προμήθειες μέσα από τις πίστες του Μοναστηριού που τις μεταφέρουν ένα καραβάνι με κάρα που τα τραβάνε από δύο άλογα και όπου τα κάρα πάνω τους έχουν από έναν οδηγό για να κατευθύνει τα άλογα αλλά και τις σερβικές προμήθειες . Στην φωτογραφία παρατηρούμε ότι υπάρχουν δένδρα , χωματόδρομος και βουνά. Τα πρόσωπα της φωτογραφίας αλλά και την κατεύθυνση του φακού δεν μπορούμε να τα διακρίνουμε . Η ενδυμασία των ανδρών που είναι πιο ορατοί στην φωτογραφία είναι το καπέλο , το σακάκι , το παντελόνι και πιθανόν να είναι γύρω στην ηλικία των 50 ετών . Η ενδυμασία τους μαρτυρά την απλή και φτωχή κοινωνικοοικονομική τους κατάσταση . Τέλος η εποχή του χρόνου που πιστεύουμε ότι διαδραματίζεται το γεγονός είναι το φθινόπωρο.
• Ταφή ενός Σέρβου στρατιώτη (3)
  Στη συγκεκριμένη φωτογραφία απεικονίζονται εννέα άνδρες μέσης ηλικίας οι οποίοι είναι συγκεντρωμένοι σε μία περιοχή της Μελίτης (πρώην Vostaran) στην οποία φαίνεται να θάβουν τους νεκρούς του πολέμου. Η περιοχή αυτή φαίνεται να είναι κάπου έξω από το κέντρο του χωριού καθώς στο σκηνικό δεν διακρίνονται στοιχεία ανθρωπογενούς χαρακτήρα όπως οικισμοί και κτίρια. Το μόνο στοιχείο ανθρωπογενούς χαρακτήρα είναι ένας πέτρινος τοίχος ο οποίος μπορεί να περιβάλλει την αυλή κάποιου σπιτιού. Ωστόσο, είναι λίγο απίθανο το νεκροταφείο να είναι τόσο κοντά σε σπίτι καθώς συνηθίζεται τα νεκροταφεία να βρίσκονται σε μία πιο απομακρυσμένη περιοχή. Ακόμη, παρατηρείται «φτωχή» βλάστηση στο τοπίο γεγονός που μαρτυρά την εποχή της λήψης που είναι το Φθινόπωρο (Νοέμβριος). Τα μόνα φυτά που υπάρχουν είναι λίγα ξερά χόρτα και δέντρα χωρίς φύλλωμα. Στην φωτογραφία αυτή παρατηρούνται επίσης, περίπου έξι χωμάτινοι τάφοι. Θα λέγαμε ότι πρόκειται για ένα «πρόχειρο» νεκροταφείο. Όλοι οι τάφοι φέρουν επάνω τους σταυρό που αποτελεί σύμβολο του Χριστιανισμού. Επίσης, η φωτογραφία ανήκει στην σειρά φωτογραφιών με τίτλο: Στρατός της Ανατολής με διοικητή τον στρατηγό Sarrail. Ο λεγόμενος Στρατός της Ανατολής του Sarrail αποτελούταν από Γάλλους στρατιώτες καθώς και στρατιώτες από τις αποικίες τις Γαλλίας. Για αυτό το λόγο στη φωτογραφία βλέπουμε και τρεις έγχρωμους άνδρες, δηλαδή με πιο σκούρο χρώμα δέρματος συγκριτικά με τους υπόλοιπους. Από τη λεζάντα πληροφορούμαστε ότι το περιστατικό που απεικονίζεται αφορά την ταφή ενός Σέρβου στρατιώτη. Όπως είναι γνωστό οι Σέρβοι είναι κυρίως Ορθόδοξοι Χριστιανοί στο θρήσκευμα όπως και ένα μεγάλο μέρος των Γάλλων. Συνεπώς, είναι λογική η ύπαρξη σταυρών επάνω στους τάφους καθώς και η τέλεση μυστηρίου από παππά, ο οποίος εντοπίζεται και στη φωτογραφία. Ο παππάς γίνεται αντιληπτός κυρίως από την ενδυμασία του που αποτελείται από ράσα και μακρύ παλτό αλλά και από τα πιο μακριά μαλλιά και μούσια του. Η ενδυμασία των υπολοίπων είναι παρόμοια και αποτελείται από καθημερινά, απλά και ζεστά ρούχα τα οποία αποδεικνύουν την χαμηλή κοινωνικοοικονομική τους κατάσταση. Επιπλέον, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο νεκρός βρίσκεται ξαπλωμένος στο έδαφος και σκεπασμένος με ύφασμα. Ενώ λοιπόν, ο παππάς με τους υπόλοιπους πέντε τελούν το μυστήριο της κηδείας, λίγο πιο δίπλα παρατηρείται ένας έγχρωμος άνδρας σκυμμένος επάνω σε ένα μνήμα και άλλοι δύο να σκάβουν με τη βοήθεια φτυαριού. Πιθανόν ο έγχρωμος άνδρας να θρηνεί ή ακόμη και να σκάβει για τη δημιουργία τάφου. Η αυθόρμητη στάση των εικονιζόμενων καθώς και το γεγονός ότι κανένας δεν κοιτάζει στον φακό συνηγορούν ότι η λήψη δεν είναι σκηνοθετημένη. Επιπρόσθετα, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι κατά κανόνα τα μνήματα «κοιτάζουν» στην Ανατολή συμπεραίνουμε ότι ο φωτογραφικός φακός είναι στραμμένος ανάμεσα σε Βορρά και Δύση. Τέλος, επάνω στη φωτογραφία παρατηρείται η ύπαρξη μίας σημείωσης. Ίσως πρόκειται για κείμενο ή κωδικό που παραπέμπει σε κάποια αρίθμηση καταλόγου για την αρχειοθέτηση του φωτογραφικού υλικού.
• Ταφή ενός Σέρβου στρατιώτη (2)
  Στη συγκεκριμένη φωτογραφία απεικονίζονται έντεκα άνδρες σε μία τοποθεσία με πολλούς χωμάτινους τάφους στο χωριό Μελίτη (πρώην Vostaran). Στο σκηνικό παρατηρούμε μεγάλες εκτάσεις γης χωρίς βλάστηση και μπροστά χωμάτινο έδαφος με πέτρες και ελάχιστα ξερά χόρτα που συνάδουν με την εποχή λήψης (Φθινόπωρο). Ακόμη, υπάρχουν πολλοί χωμάτινοι τάφοι ο ένας δίπλα στον άλλο, χωρισμένοι μεταξύ τους με πέτρες. Ωστόσο στη δεξιά μεριά της φωτογραφίας παρατηρούνται πιο πρόσφατοι τάφοι καθώς το χώμα δεν έχει προλάβει να «κάτσει» και δεν υπάρχουν γύρω τους πέτρες. Παράλληλα, οι στοίβες από χώμα μαρτυρούν ότι υπάρχουν κι άλλοι νεκροί που πρέπει να θαφτούν. Σε όλους τους τάφους όμως ανεξαιρέτως, υπάρχει από ένας λευκός σταυρός, σύμβολο του χριστιανισμού. Η λήψη δεν φαίνεται σκηνοθετημένη καθώς είναι αρκετά μακρινή και δεν μπορούν να διακριθούν καθαρά τα πρόσωπα και οι εκφράσεις τους, κανένας άνδρας δεν κοιτάζει προς τον φακό και η στάση τους διακρίνεται από αυθορμητισμό. Για παράδειγμα, στο αριστερό μέρος της φωτογραφίας παρατηρούμε έναν άνδρα που περπατάει και έχει φωτογραφηθεί ο μισός ενώ λίγο πιο δίπλα έναν άνδρα ο οποίος φαίνεται ελάχιστα καθώς βρίσκεται μέσα στον λάκκο. Παρατηρώντας πιο προσεκτικά, βλέπουμε κοντά στο κεφάλι του ένα αντικείμενο που μοιάζει με το τέλος ενός φτυαριού. Πιθανόν λοιπόν αυτός ο άνδρας να σκάβει για να προετοιμάσει τον τάφο κάποιου νεκρού Σέρβου στρατιώτη. Το ίδιο φαίνεται να κάνουν και άλλοι δύο στρατιώτες λίγο πιο πέρα. Ο ένας από αυτούς στέκεται όρθιος με την πλάτη γυρισμένη στο φακό (στοιχείο ότι η φωτογραφία δεν έχει σκηνοθετηθεί) κρατώντας στα χέρια του ένα φτυάρι ενώ ο άλλος είναι σκυμμένος και πιθανόν σκάβει. Συγχρόνως με τους στρατιώτες που προετοιμάζουν τους τάφους των νεκρών, παρατηρούμε και πέντε ακόμη άνδρες, μάλλον μεσήλικες, να στέκονται όρθιοι κοιτώντας προς τα κάτω. Από ό,τι μπορούμε να καταλάβουμε, ο ένας από αυτούς είναι παππάς αφού φορά ράσα. Το περιστατικό που απεικονίζεται λοιπόν, σύμφωνα και με την λεζάντα, είναι η κηδεία ενός Σέρβου στρατιώτη. Παρατηρούμε ότι ο παππάς στέκεται πάνω από τον νεκρό, ο οποίος βρίσκεται ξαπλωμένος στο έδαφος και από πάνω του έχει έναν λευκό σταυρό, και λογικά διαβάζει το ευαγγέλιο τελώντας κάποια τελετή για την ανάπαυση του νεκρού. Η ενδυμασία των εικονιζόμενων είναι παρόμοια. Ο μόνος που ξεχωρίζει έντονα είναι ο παππάς, ο οποίος φορά ράσα. Όλοι οι υπόλοιποι είναι παρόμοια ντυμένοι, με απλά και ζεστά ρούχα. Η ενδυμασία τους μαρτυρά ότι πιθανώς πρόκειται για ανθρώπους χαμηλής κοινωνικοοικονομικής κατάστασης και ότι η εποχή λήψης είναι το Φθινόπωρο και πιο συγκεκριμένα στις 30 Νοεμβρίου του 1916. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι οι άνδρες που στέκονται πάνω από τον νεκρό έχουν βγαλμένο το καπέλο τους και το κρατούν στο χέρι. Ίσως ως ένδειξη σεβασμού. Χρησιμοποιώντας επίσης τα μνήματα ως σημάδια προσανατολισμού και γνωρίζοντας ότι «κοιτάνε» προς την Ανατολή, καταλήγουμε ότι ο φωτογραφικός φακός είναι στραμμένος προς το Νότο. Τέλος, στην άκρη της φωτογραφίας παρατηρούμε σημειωμένους κάποιους αριθμούς που πιθανόν να αντιστοιχούν σε κάποια αρίθμηση καταλόγου για την καλύτερη οργάνωση και αρχειοθέτηση των φωτογραφιών.
• Ταφή ενός Σέρβου στρατιώτη (1)
  Στη φωτογραφία παρατηρούμε 10 άνδρες (μέσης ηλικίας όσο μπορούμε να διακρίνουμε) εκ των οποίων ο ένας είναι νεκρός (ξαπλωμένος στο έδαφος). Πρόκειται για στρατιώτες (μάλλον Σέρβους) οι οποίοι είναι παρόμοια ντυμένοι και μάλλον χαμηλής προς μέτριας κοινωνικοοικονομικής κατάστασης. Ειδικότερα, φορούν καπέλα και είναι ζεστά ντυμένοι καθώς η λήψη πραγματοποιήθηκε Νοέμβριο. Το περιστατικό που απεικονίζεται είναι η ταφή ενός Σέρβου στρατιώτη. Βλέπουμε λοιπόν, έναν άνδρα να προετοιμάζει τον λάκκο πιθανόν με κάποιο φτυάρι που δεν φαίνεται γιατί έχει γυρισμένη την πλάτη του στον φακό. Συγχρόνως, τέσσερεις άνδρες είναι σκυμμένοι πάνω από τον νεκρό στρατιώτη και φαίνεται να προσπαθούν να τον σηκώσουν ώστε να τον τοποθετήσουν μέσα στον λάκκο ενώ οι υπόλοιποι τέσσερεις στέκονται όρθιοι κοιτώντας προς τον νεκρό. Οι τρεις από αυτούς έχουν τα χέρια τους σταυρωμένα ενώ ο τέταρτος το ένα χέρι του τοποθετημένο στη μέση και από όσο φαίνεται στο στόμα του έχει ένα τσιγάρο. Η στάση τους υποδηλώνει ότι περιμένουν να γίνει η ταφή ενώ τυχόν εκφράσεις τους είναι δυσδιάκριτες. Ακόμη, η φωτογραφία δεν φαίνεται να έχει σκηνοθετηθεί καθώς κανείς δεν κοιτάζει στον φακό και οι περισσότεροι έχουν γυρισμένη την πλάτη τους, όμως η παρουσία του φωτογράφου σίγουρα είναι αντιληπτή. Δίπλα από τους εικονιζόμενους παρατηρούμε επίσης, κι άλλους χωμάτινους τάφους τον έναν δίπλα στον άλλο, οι οποίοι είναι διαχωρισμένοι μεταξύ τους με πέτρες και κάθε ένας έχει στο πάνω μέρος του από έναν λευκό σταυρό. Δεδομένου ότι στα νεκροταφεία ο επιμέτωπος σταυρός αποτελεί ένδειξη της δύσης και το επιπόδιον του μνήματος δείχνει την ανατολή μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι η κατεύθυνση του φακού δείχνει την Δύση, μπροστά από τους τάφους η Ανατολή, δεξιά στη φωτογραφία ο Βορράς και αριστερά ο Νότος. Σύμφωνα με τα δεδομένα αυτά, σε συνδυασμό με τη σκιά του άνδρα που βρίσκεται στα δεξιά η ώρα της ημέρας πιθανόν να είναι πρωί ή νωρίς το μεσημέρι. Τέλος, στο βάθος της φωτογραφίας παρατηρούμε μεγάλες εκτάσεις γης που χωρίζονται από χωματόδρομους.